تغييرات سيرتوئين ٦ و طول تلومر سلولهاي کبدي رتهاي پير پس از ٦ هفته مداخله تمرين تناوبي خيلي شديد شنا و مکمل رزوراترول

پيشزمينه و هدف: فرسايش تلومر دليل اصلي وقوع پيري در نظر گرفتهشده است. هدف اين پژوهش تعيين تأثير تعاملي تمرين تناوبي خيلي شديد شنا و مکمل
رزوراترول بر بيان ژن سيرتوئين ۶ و طول تلومر سلولهاي کبدي رتهاي پير است.
مواد و روش کار: ۲۵ سر رت نژاد ويستار بهصورت تصادفي به ۵ گروه تقسيم شدند: ۱. گروه شاهد که تمرين نميکردند، ۲. گروه حلال که فقط حلال دريافت
کردند، ۳. گروه فعاليت ورزشي که ۱۴ نوبت ۲۰ ثانيهاي شنا با ۱۰ ثانيه استراحت را در ۶ هفته يک روز در ميان انجام دادند، ۴. گروه مکمل که فقط مکمل
رزوراترول روزانه ۱۰ ميليگرم به ازاي هر کيلوگرم وزن بدن هر رت محلول در يک درصد متيل سلولز دريافت کردند، و ۵. گروه ترکيب مکمل و فعاليت ورزشي
استفاده شد. براي Real time PCR (ت+م) که از ترکيب تمرين و مکمل استفاده کردند. براي اندازهگيري مقادير بيان ژن سيرتوئين ۶ و طول تلومر از روش کمي
انجام شد. SPSS تحليل دادهها از آزمونهاي تحليل واريانس يکطرفه، و توکي با استفاده از نرمافزار 25
(P= و ۰،۰۰۷ P= و حلال ( ۰،۰۰۴ (P= و ۰،۰۰۱ P= يافتهها: مصرف رزوراترول و فعاليت ورزشي موجب افزايش معنادار طول تلومر درگروه هاي شاهد ( ۰,۰۰۰
شد. (P=۰،۰۱۳) با اينحال، فعاليت ورزشي موجب افزايش بيان ژن سيرتوئين ۶ .(P= شد. بيان ژن سيرتوئين ۶ تحت تأثير مصرف رزوراترول قرار نگرفت ( ۰،۹۸۴
نشد. (P=۰،۵۰۲) و سيرتوئين ۶ (P= ترکيب مکمل دهي رزوراترول و فعاليت وزشي موجب افزايش مضاعف طول تلومر ( ۰،۳۹۵
بحث و نتيجهگيري: تعامل تمرين تناوبي خيلي شديد شنا و مکمل رزوراترول، بر بيان ژن سيرتوئين ۶ و طول تلومر سلولهاي کبدي رتهاي پير اثر مضاعف
نميگذارد. سازوکار مولکولي کاهش سرعت فرسايش تلومر احتمالاً امري پيچيده است که تحت تأثير مداخلههاي همزمان ذکر شده قرار نميگيرد.