هوش اخلاقي و ويژگيهاي جمعيتشناختي در پرستاران شاغل در بخشهاي مراقبت ويژه: يک مطالعه توصيفي-همبستگي

پيشزمينه و هدف: هوش اخلاقي يکي از ابعاد هوش است که ميتواند چهارچوبي براي عملکرد صحيح انسانها فراهم نمايد و بهطور نظري يک عامل
پيشبينکننده رفتار محسوب ميشود. مطالعه حاضر باهدف بررسي ارتباط هوش اخلاقي و ويژگيهاي جمعيتشناختي در پرستاران شاغل در بخشهاي مراقبت
ويژه انجام شد.
مواد و روشها: مطالعه حاضر توصيفي از نوع همبستگي است که در سال ١٣٩٨ انجام شد جمعيت اين پژوهش، ١١٢ پرستار شاغل در بخشهاي مراقبت ويژه
بيمارستانهاي دولتي شهر آمل بودند که به روش تمام شماري انتخاب شدند. جهت جمعآوري دادهها از فرم مشخصات فردي و پرسشنامه استاندارد هوش اخلاقي
نسخه ١٩ و آمار توصيفي و تحليلي و محاسبه ميانگين، انحراف معيار، آزمون همبستگي پيرسون و آزمون SPSS استفاده شد. تجزيهوتحليل با استفاده از نرمافزار
تي مستقل انجام شد.
٨٠ و خيلي خوب بود. بيشترين نمره مربوط به بعد /٢٠±٧/ يافتهها: نتايج نشان داد که ميانگين نمره هوش اخلاقي در پرستاران شاغل در مراقبت ويژه ٤٠
سن ،(P=۰/ درستکاري و کمترين نمره مربوط به بعد دلسوزي بود. نتايج آزمون همبستگي پيرسون نشان داد. بين نمره کلي هوش اخلاقي و متغيرهاي تأهل ( ۰۳
ارتباط مثبت و معنيدار وجود داشت. همچنين بين ابعاد درستکاري، (P=۰/ و سابقه کار در بخش مراقبت ويژه ( ۰۲ (P=۰/ سابقه کار ( ۰۲ ،(P=۰/۰۲)
مسئوليتپذيري و دلسوزي با متغيرهاي سن، تأهل، سابقه کار و سابقه کار در بخش مراقبت ويژه نيز ارتباط مثبت و معنيداري ديده شد. همچنين بين ميزان
ساعات اضافهکاري و ابعاد پرسشنامه هوش اخلاقي ارتباط معکوس وجود داشت. بين نمره کلي هوش اخلاقي و جنسيت، و نيز شرکت در سمينار اخلاق ارتباط
معنيدار وجود نداشت. افراد متأهل بهطور متوسط مسئوليتپذيري و بخشش و هوش اخلاقي بالاتري نسبت به افراد مجرد داشتند.
بحث و نتيجهگيري: با توجه به شرايط خاص بخشهاي مراقبت ويژه و لزوم حضور پرستاران توانمند در اين واحدها شايسته است که پرستاران متأهل با سن،
سابقه کار بالاتر و تجربه کار بيشتر در اين بخشها فعاليت نمايند. همچنين بر عهده مديران و برنامهريزان واحدهاي درماني است که با کاهش ساعات کاري
پرستاران شاغل در اين بخشها و انجام نيازسنجي صحيح قبل از برگزاري برنامههاي آموزشي ضمن خدمت به ارتقاء هوش اخلاقي در اين پرستاران کمک شود.