اعتياد به اينترنت و مهارتهاي ارتباطي دانشجويان: کاربردي از تئوري حمايت اجتماعي

پيشزمينه و هدف: اينترنت چنان فراگير شده است که اکثر مهارتهاي زندگي ازجمله مهارتهاي ارتباطي را تحت تأثير قرار داده است. دانشجويان به لحاظ
دسترسي آسان و روزانه به اينترنت که به دنبال گسترش شبکه ارتباطي خود هستند يک گروه آسيبپذير جامعه ازلحاظ اعتياد به اينترنت هستند. پژوهش حاضر
باهدف بررسي رابطه بين اعتياد به اينترنت و مهارتهاي ارتباطي دانشجويان بر اساس تئوري حمايت اجتماعي صورت گرفت.
مواد و روشها: در مطالعه توصيفي حاضر، ۳۲۳ دانشجو از خوابگاههاي مختلف دانشگاه علوم پزشکي همدان بهطور تصادفي وارد مطالعه شدند. ابزار مورداستفاده
شامل پرسشنامه استاندارد مهارتهاي ارتباطي بارتون، پرسشنامه حمايت اجتماعي شربورن و استوارت و پرسشنامه اعتياد به اينترنت يانگ بود. دادهها با استفاده
تجزيهوتحليل شدند و آزمونهاي ضريب همبستگي و رگرسيون خطي انجام گرفتند. SPSS از نرمافزار
(±۲/ ۱۰۱ ، براي شبکه اجتماعي ( ۳۴ /۹۶ (±۲۱/ ۴۷ ، براي حمايت اجتماعي ( ۷۹ /۴۸ (±۱۷/ يافتهها: ميانگين (± انحراف معيار) براي نمرات اعتياد به اينترنت ( ۷۱
(p=۰/۰۰۱ ،r = -۰/ ۵۷ بود. بين ميزان اعتياد به اينترنت و مهارتهاي ارتباطي رابطه معکوس و معناداري ( ۱۸۹ /۴۳ (±۷/ ۱۲ و براي مهارتهاي ارتباطي ( ۶۳ /۵۰
۰ کاهش يافت. / وجود داشت. بر اساس مدل رگرسيون خطي، با افزايش يک نمره مهارت ارتباطي ميزان اعتياد به اينترنت بهطور متوسط ۳۸
بحث و نتيجهگيري: با توجه به رابطه معکوس بين اعتياد به اينترنت و مهارتهاي ارتباطي در دانشجويان، برنامهريزي و طراحي مداخلات آموزشي – حمايتي
در راستاي استفاده صحيح از اينترنت موجب جلوگيري از اعتياد به اينترنت و بهبود مهارتهاي ارتباطي در جهت استفاده از شبکههاي اجتماعي مؤثر خواهد شد