بررسي كلينيكوپاتولوژي تومورهاي خوشخيم و بدخيم دستگاه تنفس فوقاني در طي سالهاي ١٣٨۵ لغايت ١٣٩۵ (يک مطالعه توصيفي -تحليلي)

تشخیص بهموقع و افتراق انواع تومورهاي خوشخیم و بدخیم دستگاه تنفسی فوقانی از یکدیگر میتواند بر درمان مؤثرتر و افزایش کیفیت
زندگی بیماران اثر داشته باشد. بنابراین در این مطالعه به بررسی خصوصیات کلینیکوپاتولوژیک ضایعات و تومورهاي دستگاه تنفسی فوقانی در طی سالهاي 1385
لغایت 1395 در بیمارستان شهید صدوقی یزد پرداختیم.
مواد و روشها: این مطالعه توصیفی تحلیلی و گذشتهنگر به روش سرشماري انجام گرفت. اطلاعات بیمارانی که با تشخیص ضایعه دستگاه تنفسی فوقانی تحت
بیوپسی قرار گرفته بودند و شامل متغیرهاي سن، جنس، محل اناتومیک، علائم بالینی و گزارش پاتولوژي بود، از پرونده آنان استخراج گردید و در یک چکلیست
P ورژن 21 شده و با تستهاي آماري لازم مورد تجزیهوتحلیل نهایی قرار گرفتند. موارد با SPSS از پیش تهیهشده، وارد شد. سپس این اطلاعات وارد نرمافزار
0 ازلحاظ آماري معنیدار تلقی شدند. / کمتر از 05
19 درصد) ضایعات بدخیم بودند. تعداد 1500 نمونه / 80 درصد) ضایعات خوشخیم و 426 مورد ( 9 / يافتهها: از تعداد 2141 پرونده موردبررسی، 1715 مورد ( 1
70 درصد) مربوط به بیماران مرد و 641 نمونه ( 30 درصد) مربوط به بیماران زن بودند. ارتباط معنیداري بین تومورهاي خوشخیم و بدخیم دستگاه تنفسی )
توزیع فراوانی ضایعات بدخیم در سنین بالاتر و همچنین در جنس مردان .(P< فوقانی با سن، جنس و علائم بالینی و نیز محل درگیري آنها وجود داشت ( 0.05
بیشتر بود. ازنظر محل درگیري فراوانترین ضایعات بدخیم در ناحیه لارنکس و فراوانترین ضایعات خوشخیم در ناحیه بینی دیده شد. فراوانترین علامت بالینی
در ضایعات خوشخیم گرفتگی بینی و در ضایعات بدخیم خشونت صدا و دیسفاژي گزارش شده بود.
بحث و نتيجهگيري: بر اساس این مطالعه، درصورتیکه توموري در جنس مرد و در سن بالا و بخصوص در لارنکس ایجاد بشود، باید بیشتر به فکر بدخیمی بود
و سریعتر جهت تشخیص و درمان آن اقدام نمود