ارزيابي تغييرپذيري توزيع فشار کف پايي مردان جوان فعال با درد مزمن مفصل مچ پا پس از يک دوره تمرينات حس-عمقي به همراه امواج فراصوت (با رويکرد بازتواني)

شيوع دردهاي مزمن مفصلي مچ پا بين رشتههاي مختلف ورزشي موجب تغيير در پارامترهاي فشار کف پا ميشود که مقياسي براي نشان
دادن ريسک فاکتور آسيب بيشتر است. لذا هدف از تحقيق حاضر بررسي تأثير پروتکل توانبخشي تمرينات حس عمقي و امواج فراصوت بر ميزان توزيع فشار کف
پا در ورزشکاران مرد جوان است.
مواد و روش کار: اين تحقيق به روش شبه تجربي روي ۲۰ مرد جوان فعال داراي درد مزمن مچ پا انجام گرديد. پس از غربالگري اوليه و شناسايي فوتساليستهاي
تقسيم شدند. تغييرات (N= و کنترل ( 10 (N= به دو گروه استاندارد تجربي ( 10 VAS واجد شرايط از ليگ استان آذربايجان شرقي، ورزشکاران با استفاده از فرم
شاخصهاي مرکز فشار در حالت ايستا و درصد فشار سطح کف پا در حالت پويا با استفاده از اسکنر نيرو قبل و پس از سه هفته مداخلات درماني از آزمودنيها به
عمل آمد. براي تجزيهوتحليل آماري، بعد از استفاده از آزمون شاپيروويلک جهت نرمالسازي دادهها، از آزمونهاي تي وابسته و آزمون تي مستقل در سطح
۰ درصد استفاده شد. / معنيداري ۰۵
يافتهها: نتايج آزمونهاي آماري نشان داد که پروتکل اعمالشده تأثير معنيداري بر ميزان توزيع فشار کف پا ورزشکاران مرد جوان فعال دچار درد مزمن مچ پا
.(P<0/ داشته است ( 05
بحث و نتيجهگيري: با توجه به تأثيرگذاري مثبت پروتکل اعمالشده در تقسيم ميزان فشار کف پا بعد از اعمال پروتکل اعلامشده، گنجاندن آن در برنامههاي
توانبخشي مردان جوان با درد مزمن مچ پا توصيه ميگردد