بررسي فراواني و تنوع تداخلات دارويي در بخشهاي مراقبت ويژه مراکز آموزشي درماني دانشگاه علوم پزشکي اروميه در سال ۱۴۰۰

تداخلات دارويي ميتوانند باعث وقوع پاسخهاي نامطلوب، از عدم کارايي درمان تا عوارض درماني جدي، در بيمار گردند. به دليل پيچيدگي
دارودرماني و استفاده همزمان از چند دارو و گروههاي مختلف دارويي بيماران بستري در بخشهاي مراقبت ويژه در معرض تداخلات دارويي بيشتري هستند.
ازاينرو، مطالعه حاضر باهدف بررسي فراواني تداخلات دارويي در بيماران بستري در بخش مراقبتهاي ويژه انجام شد.
مواد و روشها: در اين مطالعه پرونده ۳۰۰ بيمار بستري در بخش مراقبتهاي ويژه دانشگاه علوم پزشکي اروميه بررسي شد. تداخلات دارويي با استفاده از نرمافزار
نسخه ۱۶ تحليل گرديد. SPSS تعيين شدند. آناليز دادهها با استفاده از نرمافزار Drug Iteration Facts Book و کتاب Lexi-comp
۳۱/ ۵۳ درصد) زن بودند. ۲۳۱ بيمار ( ۷۷ درصد) داراي تداخل متوسط، ۹۴ بيمار ( ۳ / ۴۶ درصد) مرد و ۱۶۰ نفر( ۷ / يافتهها: از ۳۰۰ پرونده بررسيشده ۱۳۸ نفر ( ۳
۲۲ درصد) داراي تداخل شديد بودند. ١٨٦ بيمار داراي تداخل فارماکوکينتيک و ٢٠١ بيمار داراي تداخل فارماکوديناميک / درصد) داراي تداخل خفيف و ۶۷ بيمار ( ۳
بودند. بيشترين تداخل بين دو داروي هپارين + آسپرين با ۵۸ مورد گزارش شد.
بحث و نتيجهگيري: با آگاهي دادن پرسنل درماني از عوارض بالقوه تداخلات دارويي و نيز از علم تداخل، و همچنين جايگزين کردن داروهاي تداخل کننده با
داروهاي ديگر در حد ممکن، توجه به داروهايي که مکرراً باعث تداخل با داروهاي ديگر ميشوند، و استفاده از نرمافزارهاي تداخل ياب، ميتوان به شکل مؤثري از
بروز تداخلات دارويي و عوارض آن در بخش مراقبتهاي ويژه جلوگيري کرد