مقايسهي همبستگي اختلال استرسي پس از زايمان در زايمان واژينال و سزارين با حمايت اجتماعي و خصوصيات باروري مادران

شيوع اختلال استرسي پس از زايمان در زنان دو برابر بيشتر از مردان است که ممکن است تحت تأثير تجربيات زايمان، اختلالات هورموني،
رويدادهاي استرسزاي زندگي باشند. اين مطالعه باهدف مقايسهي همبستگي اختلال استرسي پس از زايمان در زايمان واژينال و سزارين با حمايت اجتماعي و
خصوصيات باروري مادران انجام شده است.
٦ هفته از زايمان آنها سپري شده بود، به روش - مواد و روشها: مطالعه از نوع مقطعي بود که مجموعاً تعداد ٧٢٠ زن نخست زا و چند زا در سال ۱۳۹۹ که ٨
تصادفي ساده وارد مطالعه شدند. ابزار گردآوري اطلاعات پرسشنامههاي اطلاعات فردي و باروري، مقياس علائم اختلال استرس پس از تروماي زايمان و سطح
حمايت اجتماعي مادران که از طريق مصاحبه ساختارمند حضوري تکميل گرديدند.
يافتهها: مادران در هردو گروه از حمايت اجتماعي بالاي ٨٠ درصد برخوردار بودند. در هر دو گروه بين اختلال استرسي پس از زايمان و حمايت اجتماعي ارتباط
و وضعيت بارداري ازنظر همسر (P< در گروه با زايمان طبيعي بين استرس با سابقه بستري در بيمارستان ( 0.01 .(P< منفي و معنيداري ديده شد ( 0.0001
ارتباط معنيدار ديده شد. (P=0.012)
بحث و نتيجهگيري: اگرچه اکثر مادران دو گروه از حمايت اجتماعي مناسبي برخوردار بودند، اما در هر دو گروه بين اختلال استرسي پس از زايمان و حمايت
اجتماعي ارتباط منفي و معنيداري ديده شد، هرچند که ارتباط استرس با حمايت اجتماعي در گروه با زايمان طبيعي نسبت به گروه سزاريني قويتر بود. اين
مطالعه زمينه درک بهتري از اختلال استرسي پس از زايمان جهت تشخيص و مداخلهي زودهنگام را ميدهد.