مراقبين خانوادگي در سرطان: تجربيات، توانمندي‌ها و راهکارها

پيش‌زمينه و هدف: تشخيص سرطان، علاوه بر تأثيراتي که بر روي بيماران دارد، به‌طور قابل‌توجهي زندگي اعضاي خانواده را نيز تحت تأثير قرار مي‌دهد. مراقبين خانواده با چالش‌هايي متعدد مواجه هستند که نيازمند توانمندسازي و پشتيباني از طرف پرسنل بهداشتي هستند. براي اين منظور، شناسايي تجربيات مراقبتي از ديدگاه خانواده‌ها، به‌منظور توانمندسازي آن‌ها براي مقابله با بيماري و مشکلات مربوطه، امري ضروري است. با توجه به فرهنگ و باورهاي مختلف در جوامع شرقي و مسلمان، تجربيات مراقبتي در اين خانواده‌ها ممکن است متفاوت باشد و به دليل فقدان شفافيت، شناخت اين تجربيات، مسئله‌اي حياتي است. در نتيجه، هدف اين مطالعه، کشف تجربيات مراقبتي و توانمندي اعضاي خانواده بيماران مبتلا به سرطان در ايران است.
مواد و روش‌ها: اين مطالعه کيفي به روش نمونه‌گيري هدفمند و با استفاده از مصاحبه‌هاي نيمه‌ساختاري انجام شد. در ابتدا، با توجه به هدف مطالعه، مشارکت‌کنندگان به‌صورت هدفمند انتخاب شدند و سپس با استفاده از روش نمونه‌گيري تئوريک، نمونه‌هايي که به نظر محققين بيشترين اطلاعات را ارائه مي‌دهند، براي ورود به مطالعه انتخاب شدند. درنهايت، با استفاده از روش تحليل محتواي مرسوم، داده‌هاي جمع‌آوري‌شده تحليل و موردبررسي قرار گرفتند.
يافته‌ها: در اين مطالعه، تجربيات اعضاي خانواده در مراقبت از بيمار مبتلا به سرطان در طبقات اصلي و زير طبقات به شرح زير شناسايي گرديد: 1-تسکين با استمداد از معنويات: "تسليم اراده خداوند"- "باور و تکيه بر اعتقادات معنوي"، 2-تغيير ادراک و تفکر درماني مراقبين خانواده: "اميد بهبودي و به دست آوردن راه‌حل‌هاي مناسب" - "تغيير نگرش و ديدگاه نسبت به بيماري با توجه به تأثيربخشي درمان و مراقبت‌ها"، و 3-پشتيباني اجتماعي درماني: "حمايت خانواده و دوستان" - "بهبود کيفيت مراقبت از بيمار سرطاني در خانواده " - "دريافت بازخورد و انگيزه‌بخشي از بيمار".
بحث و نتيجه‌گيري: مراقبين خانواده در سرطان در مواجه با اين بيماري به دنبال تمامي راهکارهاي ممکن هستند تا توانايي و آگاهي لازم براي مراقبت از بيمار را کسب کنند. درک و شناخت تجربيات مراقبتي اعضاي خانواده به‌عنوان مراقبين غيررسمي مي‌تواند به برنامه‌ريزي، مشاوره و مداخلات مبتني بر شواهد کمک کند و اين افراد را در مواجهه با چالش‌هاي سرطان قوي‌تر و مؤثرتر کند. در نتيجه، شناخت و توجه به تجربيات اين افراد مي‌تواند در بهبود کيفيت مراقبت و پشتيباني از بيمار و خانواده‌اش نقش مهمي ايفا کند.