تأثير برنامه آموزشي مبتني بر مدل باور بهداشتي بر خودمديريتي فشارخون بالا در بيماران مبتلا به حمله زودگذر مغزي

پيشزمينه و هدف: بهبود خودمديريتي درمان فشارخون بالا در بيماران مبتلا به حملهي ايسکميک گذرا در کاهش بروز سکتهي مغزي در اين بيماران مؤثر
است. هدف مطالعه حاضر، بررسي تأثير آموزش مبتني بر مدل باور بهداشتي بر ارتقاء رفتارهاي خودمديريتي فشارخون بالا در بيماران مبتلا به حملهي ايسکميک
گذرا بود.
مواد و روش کار: در اين مطالعه نيمه تجربي که بهصورت پيشآزمون – پسآزمون با گروه مداخله و کنترل انجام شد، ٥٤ بيمار واجد شرايط به روش نمونهگيري
آسان انتخاب شده و با تخصيص تصادفي در دو گروه مداخله و کنترل قرار گرفتند. براي گروه مداخله، مداخله خودمديريتي به روش آموزش بر مبناي مدل باور
بهداشتي طي ٣ جلسه اجرا گرديد. گروه کنترل مداخلات روتين را دريافت کردند. جمعآوري دادهها قبل از مداخله و ٣ ماه بعد از مداخله از طريق پرسشنامهي
نسخه ۱۶ تجزيهوتحليل گرديد. SPSS استاندارد خودمديريتي و باور بهداشتي انجام گرفت. دادههاي حاصل توسط نرمافزار آماري
يافتهها: نتايج مطالعه در ارتباط با ويژگيهاي دموگرافيک و زمينهاي نشان داد که قبل از مداخله، هر دو گروه مداخله و کنترل، در ارتباط با همه متغيرها بهجز
شاخص تودهي بدني، با هم همگن بودند. همچنين نتايج نشان داد که بعد از مداخله، ميانگين امتيازات خودمديريتي و باور بهداشتي در بين گروههاي مداخله و
همچنين يافتهها نشان داد، عليرغم اينکه کاهش ميانگين فشارخون در گروه مداخله بيشتر از گروه کنترل .(p<٠/ کنترل، داراي اختلاف معنيداري بود ( ٠٠١
بود، ولي بين اين دو کاهش ازلحاظ آماري تفاوت معنيداري وجود نداشت.
بحث و نتيجهگيري: بر اساس يافتههاي پژوهش، آموزش مبتني بر مدل باور بهداشتي، يک روش آموزشي مؤثر در ارتقاء خودمديريتي فشارخون در بيماران
مبتلا به حملهي ايسکمي گذراي مغزي است. لذا اجراي آموزش مبتني بر مدل باور بهداشتي، براي تقويت رفتارهاي خودمديريتي در اين بيماران، توصيه ميشود.