نقش تعديل‌کننده شفقت به خود در رابطه بين فشار مراقبتي و افسردگي در والدين کودکان مبتلا به سرطان

افزايش هزينه‌هاي درمان سرطان در ايران و رشد تک‌فرزندي، والدين را بيش‌ازپيش تحت فشارهاي ناشي از مراقبت از کودک دچار سرطان قرار داده است که دراين‌بين افسردگي از شايع‌ترين پيامدهاست. افزايش شفقت با توجه به نقش محافظتي آن در برابر آسيب‌هاي رواني، مي‌تواند در حفظ سلامت روان والدين اين کودکان سودمند باشد. پژوهش حاضر باهدف تعيين رابطه بين فشار مراقبتي و افسردگي در والدين کودکان مبتلا به سرطان با نقش تعديل‌کنندگي شفقت به خود، انجام شد.
مواد و روش کار: روش پژوهش توصيفي و از نوع مقطعي-همبستگي و جامعه آماري آن، والدين کودکان مبتلا به سرطان زير ۱۸ سال بود. با روش نمونه‌گيري در دسترس ۳۷۶ نفر از والدين، از بيمارستان‌هاي محک، بهرامي، مفيد و ميلاد، پرسشنامه‌هاي فشار مراقبتي نواک و گست (CBI)، فرم کوتاه افسردگي بک (BDI-II) و فرم کوتاه شفقت به خود ريس و همکاران را تکميل کردند. تحليل نتايج با استفاده از نرم‌افزارهاي spss-27 و smart pls-3 انجام شد. روابط بين متغيرها با آزمون همبستگي پيرسون و مدل پژوهش با استفاده از فن معادلات ساختاري به روش حداقل مجذورات جزئي (pls) ارزيابي شد.
يافته‌ها: با تحليل يافته‌ها تأثير فشار مراقبتي بر افسردگي (05/0>p) و تأثير شفقت به خود بر افسردگي (05/0>p) در والدين کودکان مبتلا به سرطان تأييد شد. همچنين يافته‌ها نشان داد بين شفقت به خود و فشار مراقبتي رابطه وجود دارد (05/0>p). درنهايت اثر تعديل گري شفقت به خود در رابطه بين فشار مراقبتي و افسردگي تأييد شد که شدت اثر تعديل گري برابر با 122/0- و جهت تعديل گري منفي بود (05/0>p). بر اين اساس مشخص شد شفقت به خود مي‌تواند در کاهش تأثير فشار مراقبتي بر افسردگي مؤثر باشد.
بحث و نتيجه‌گيري: از يافته‌هاي اين پژوهش مي‌توان نتيجه گرفت که شفقت به خود با کاهش ادراکات منفي در طول مراقبت از فرزند مبتلا به سرطان، کاهش علائم افسردگي را تسهيل مي‌کند. بنابراين ارائه‌ي روان‌درماني مبتني بر شفقت به خود، در مراکز درماني سرطان مي‌تواند در کاهش فشار مراقبتي و افسردگي در والدين کودکان مبتلا به سرطان مؤثر باشد