بررسي تأثير درمان نئواجوانت بر روي ميزان بقاي بيماران ازوفاژکتومي شده از سال 1395 تا سال 1398

پيش‌زمينه و هدف: سرطان مري نوعي تومور بدخيم مهاجم است که طي ۵ سال بيش از ۹۰ درصد افراد مبتلا به اين بيماري را به کام مرگ مي‌کشاند. ميزان متاستاز سرطان مري در مقايسه با ساير سرطان‌ها رشد سريع‌تري دارد. هدف از مطالعه بررسي تأثير درمان نئواجوانت بر روي ميزان بقاي بيماران ازوفاژکتومي شده از سال 1395 تا سال 1398 است.
مواد و روش‌ها: در اين مطالعه مورد - شاهدي، 187 بيماران مبتلا به سرطان مري مراجعه‌کننده به بيمارستان امام خميني (ره) اروميه جهت ازوفاژکتومي در فاصله زماني سال‌هاي 1395 لغايت 1398 به‌صورت تمام شماري که تحت کموراديوتراپي نئوادجوانت قرارگرفته‌اند وارد مطالعه شدند. اطلاعات جمع‌آوري‌شده به‌وسيله آزمون کاپلان ماير توسط نرم‌افزار SPSS نسخه 17 مورد تجزيه‌وتحليل قرار گرفت.
يافته‌ها: درمجموع 187 بيمار مبتلا به کانسر مري ازوفاژکتومي شده با ميانگين سني بيماران 6/10 ± 4/60 سال که 61 درصد مرد و 39 درصد زن ‌بودند، وارد مطالعه شدند. 2/93 درصد از گزارشات آندوسکوپيک قبل از عمل با گزارشات پاتولوژيک بعد از عمل مطابقت داشتند (05/0>P-Value). و فراواني بقاي سه‌ساله بر اساس سن بيماران متفاوت بود و بقاي بيماران بالاي 55 تا 64 سال از بقاي ساير بيماران بيشتر بود (05/0>P-Value).
بحث و نتيجه‌گيري: نتايج اين مطالعه نشان داد بقاي بيماران بر اساس سن در بيماران مبتلا به کانسر مري ازوفاژکتومي شده در دو گروه پاسخ کامل و ناکامل به نئوادجوانت يکسان نبوده است و اين اختلاف معني‌دار است، بطوريکه بقاي بيماران بالاي 55 تا 64 سال از بقاي ساير بيماران بيشتر است. اختلاف معني‌داري بين ميزان بقاي بيماران ازنظر جنسيت و شاخص توده بدني وجود نداشت.