تأثیر مداخله آموزشی مبتنی بر الگوي توانمندسازي خانواده محور در اصلاح رفتار هاي پرخطر در بیماران مبتلا به تب مالت

الگوي توانمندسازي خانواده محور یکی از الگوهاي مطرح در زمینه توانمندسازي بیماران در جهت اصلاح
رفتارهاي پرخطر است. با توجه به گسترده بودن عوارض بهداشتی و اقتصادي ناشی از شیوع بیماري تب مالت در جامعه، بر
آن شدیم تأثیر این الگو را در اصلاح رفتارهاي پرخطر بیماران مبتلا به تب مالت مورد ارزیابی قرار دهیم.
روش بررسی: در این مطالعه مداخله اي نیمه تجربی که در سال 1392بر روي 76نفر از بیماران مبتلا به تب مالت به
صورت تصادفی سازي طبقه اي در شهرستان چالدران اجرا شد. داده ها با استفاده از پرسشنامه پژوهشگر ساخته در پنج
سازه دانش، نگرش، خودکارآمدي، عزت نفس و رفتار، طی دو مرحله )ابتداي مطالعه- 2ماه بعد از مداخله( گردآوري
گردید. جهت تحلیل داده ها از شاخص هاي آمار توصیفی و آزمون هاي تی زوجی و مستقل در سطح معنی داري ،0/05
استفاده شد.
یافته ها: میانگین سن بیماران 37/9 ±14/7بود. در گروه مداخله، میانگین نمرات دانش ) ،(P<0/001نگرش
) ،(P<0/001خودکارآمدي ) ،(P<0/001عزت نفس ) (P<0/001و رفتار ) (P<0/001به طور معنی داري افزایش یافته
است اما تغییرات ایجاد شده در نمرات دانش ) ،(P=0/293نگرش ) ،(P=0/106خودکارآمدي ) ،(P=0/225عزت نفس
) (P=0/105و رفتار ) (P=0/303در گروه کنترل معنی دار نبود. میانگین نمرات تمام سازه ها در گروه مداخله در مقایسه با
گروه کنترل پس از مداخله به طور معنی داري افزایش یافته بود ).(p<0/05
نتیجه گیري: برنامه هاي مداخلاتی منظم و استفاده از تئوري هاي آموزشی به عنوان یک روش اثربخش در اصلاح
رفتارهاي پرخطر در بیماران مبتلا به تب مالت می باشد، لذا چنین برنامه هایی باید در سطح وسیعی اجرا گردد