بررسي خواص ضدويروسي لاکتوباسيلوس رامنوسوس روي هرپس سيمپلکس ويروس تيپ دو

پيشزمينه و هدف: شيوع بالاي عفونتهاي متنوع ژنيتال در ميان بانوان و گسترش روزافزون مقاومت دارويي عامل انگيزش در کاربرد هدفمند پروبيوتيکها در
پيشگيري و درمان اين ضايعات است. اين پژوهش کوشيده است تا اثر باکتري لاکتوباسيلوس رامنوسوس را روي مهار هرپس سيمپلکس ويروس تيپ دو ارزيابي
نمايد.
مواد و روش کار: در ميان ۲۵ نمونه باکتري لاکتيک اهداشده به اين پژوهش، لاکتوباسيلوس رامنوسوس با تستهاي بيوشيميايي و مولکولي تعيين هويت شده
۱۵ و ۲۰ درصد روي ويروس هرپس سمپکس تيپ ۲ از طريق انجام آزمون شمارش تعداد ،۱۰ ، و سپس خواص ضدويروسي مايع رويي کشت آن در غلظتهاي ۵
پلاک روي رده سلولي هلا مورد ارزيابي قرار گرفت.
يافتهها: با تأثير مايع رويي کشت لاکتوباسيلوس رامنوسوس ۶ ساعت قبل، همزمان و ۶ ساعت پس از آلوده کردن رده سلولي به ويروس هرپس، تعداد پلاک
ايجادشده در رده سلولي هلا کاهش يافت. بيشترين ميزان کاهش پلاکها در غلظت ۲۰ درصد مايع رويي و ۶ ساعت قبل از آلوده کردن رده سلولي مشاهده شد.
بحث و نتيجهگيري: متابوليتهاي پروبيوتيکي نقش مهمي را در برقراري مهار عليه پاتوژنهاي تناسلي ايفا ميکنند. با توجه به بيشترين اثر مهاري مايع رويي
کشت لاکتوباسيلوس رامنوسوس، ٦ ساعت قبل از آلوده کردن رده سلولي و با تعميم احتمالي آن به شرايط درون تني ميتوان نتيجه گرفت که فلورميکروبي واژن
احتمالاً قادر به مهار اتصال و استقرار ويروس در مراحل نخستين ايجاد عفونت ميباشد. اين در حالي است که پس از ورود پارتيکلهاي ويروسي به سلولهاي
ميزبان، اثر مهاري مايع رويي کشت باکتري به شکل معناداري کاهش ميابد. مکانيسمهاي احتمالي مختلفي نظير ايجاد اختلال در اتصال ويروس، خنثيسازي
ويروس و همچنين اخلال در روي دادهاي درونسلولي دخيل در تکثير ويروس در اين ميان نقشآفرينند.