تعيِيِن شيوع عوامل خطرزاي دوران بارداري در بروز اختلالهاي طيِف اتيسم

اختلال طيف اتيسم، یکی از انواع اختلالهاي فراگیر رشدي است که بهعنوان وخیمترین و درعينحال ناشناختهترین اختلال دوران کودکی،
مطرح ميشود. تعيين عوامل خطرزاي اين اختلال هميشه از اولويتهاي متخصصان و پژوهشگران بوده است. لذا هدف از اين پژوهش تعيين شيوع عوامل خطرزاي
دوران بارداري در بروز اختلالهاي طيف اتيسم بود.
مواد و روشها: پژوهش حاضر از نوع پژوهشهاي توصيفي بود. جامعه پژوهش را کليه کودکان مبتلا به اختلال اتيسم تشکيل ميدادند که به مراکز درمان شهر
تهران مراجعه داشتند. حجم نمونه ۳۱۰ نفر ( ۱۰۹ دختر و ۲۰۱ پسر) بود که با استفاده از روش نمونهگيري در دسترس انتخاب شد. اطلاعات پژوهش با استفاده
جمعآوري شد. براي تحليل دادهها از تحليل ديداري، شاخصهاي فراواني و درصدي استفاده (ICF) از چکليست طبقهبندي بينالمللي عملکرد، ناتواني و سلامت
شد.
يافتهها: عواملي از قبيل بيماري زمينهاي مادر، مصرف دارو در دوران بارداري، حساسيت فصلي مادر، فرزند دوم، تکقلو بودن، زودرس بودن، زردي در هنگام
و انکوباتور، خونريزي مادر در سه ماه اول بارداري، ديابت در زمان بارداري، سابقه NICU داشتن سابقه ،MMR بارداري، دريافت واکسن سهگانه، دريافت واکسن
پارگي کيسه آب در هنگام بارداري، سابقه تيروئيد، اضافهوزن مادري، سابقه ويار در هنگام بارداري، سابقه تهوع، داشتن جراحي در زمان بارداري، استرس در هنگام
بارداري، زايمان سزارين، بارداري ناخواسته، کمبود آهن در زمان بارداري، نسبت فاميلي، مشکلات خانوادگي، فتوتراپي و اضافهوزن نوزاد شناسايي شد. بر اساس
با ۹۱ درصد و ديابت در زمان بارداري با ۲۷ درصد به ترتيب بيشترين و کمترين شيوع را داشتند. MMR شاخص درصدي، دريافت واکسن
بحث و نتيجهگيري: يافتههاي حاصل از اين پژوهش نشان داد که برخي از عوامل دوران بارداري در کودکان مبتلا به اختلال طيف اتيسم شيوع بالاتري دارند.
بنابراين، پيشنهاد ميشود عوامل خطرزاي اختلال طيف اتيسم در مادران باردار شناسايي شود و متخصصان در اين حوزه غربالگريهاي مرتبط را طرحريزي نمايند.