تأثير آموزش هوش هيجاني بر تابآوري همسران بيماران داراي اختلال اسکيزوفرني

تابآوري فرآيند توانايي يا پيامد سازگاري موفقيتآميز با شرايط تهديدکننده است. پژوهش حاضر باهدف تعيين تأثير آموزش هوش هيجاني،
بر تابآوري همسران بيماران داراي اختلال اسکيزوفرني انجام شد.
مواد و روش کار: در اين کارآزمايي در عرصه پژوهش ۳۰ نفر از همسران بيماران داراي اختلال اسکيزوفرني بيمارستان ۲۲ بهمن قزوين به روش تصادفي ساده
به دو گروه مداخله و شاهد تخصيص داده شدند. ابتدا سه پرسشنامه جمعيتشناسي، هوش هيجاني بار- آن و تابآوري کانر و ديويدسون توسط گروه مداخله و
کنترل تکميل سپس با برگزاري جلسات آموزشي به مدت ۸ جلسه، براي افراد گروه مداخله آموزشهاي لازم در خصوص هوش هيجاني و مهارتهاي آن همراه با
تمرينهاي عملي در جلسات ارائه گرديد. سپس دو پرسشنامه تابآوري و هوش هيجاني مجدداً توسط هر دو گروه مداخله و کنترل تکميل گرديد. براي تحليل
دادهها از آزمون دقيق فيشر، تي مستقل، تي زوجي و تحليل کوواريانس استفاده گرديد.
۲۸۷ بود. که بعد از مداخله در گروه /۳۳±۲۸/ ۲۸۵ و در گروه کنترل ۸۲۶ /۸۷±۴۰/ يافتهها: ميانگين نمره هوش هيجاني قبل از مداخله در گروه مداخله ۳۰۸
۲۲ و در گروه شاهد /۸۰±۷/ ۲۸۸ رسيد. ميانگين نمره تابآوري در گروه مداخله قبل از مداخله ۸۷۶ /۷۳±۲۷/ ۲۹۵ و در گروه شاهد به ۰۸۸ /۸۷±۳۵/ مداخله ۴۹۶
۵۷ رسيد که اين تغييرات ازنظر آماري معنيدار گرديد. /۹۳±۱۳/ ۶۳ و در گروه شاهد به ۵۲۰ /۸۷±۱۱/ ۳۲ بود. که بعد از مداخله در گروه مداخله ۰۵۱ /۵۳±۱۰/۵۹۶
.(p< 0.05)
بحث و نتيجهگيري: آموزش هوش هيجاني، تابآوري همسران بيماران اسکيزوفرني را در بعضي مؤلفههاي تعريفشده بيشتر ارتقا ميدهد، درحاليکه تغيير
چنداني در تابآوري افراد در گروه شاهد قبل و بعد از مداخله ايجاد نشده بود. لذا توصيه ميشود که آموزش هوش هيجاني در برنامههاي آموزشي همسران اين
بيماران گنجانده شود.