بررسي تأثير بازيدرماني بوميشده با مشارکت والدين بر رفتارهاي کليشهاي کودکان مبتلا به اوتيسم

کودکان مبتلا به اوتيسم اغلب در رفتارهاي کليشهاي مشکل دارند. بازيدرماني به کودکان کمک ميکند مهارتهاي جديد اجتماعي و
رفتاري را بياموزند. لذا اين مطالعه باهدف تعيين تأثير بازيدرماني بوميشده با مشارکت والدين بر رفتارهاي کليشهاي کودکان مبتلا به اوتيسم انجام گرفت.
مواد و روش کار: اين مطالعه نيمه تجربي با طرح پيشآزمون- پسآزمون با گروه کنترل بر روي ۴۰ کودک مبتلا به اوتيسم در سن مدرسه در شهر اروميه در
سال ۱۴۰۰ انجام شد. ۴۰ نفر از کودکان مبتلا به اوتيسم با روش نمونهگيري در دسترس انتخاب و سپس بهصورت تصادفي ساده به دو گروه کنترل و مداخله
تخصيص داده شدند. و مقياس درجهبندي اوتيسم- گيليام (گارز ۲) و پرسشنامه دموگرافيک براي جمعآوري دادهها استفاده شد. در گروه مداخله، بازيدرماني
تحليل گرديد. SPSS (ver. خانواده محور در ۶ جلسه ۲ ساعته بهصورت مجازي از طريق تماس ويديويي انجام گرفت. دادهها توسط نرمافزار ( 22
نتايج .(P< ۰/ يافتهها: نتايج نشان داد که در روند ميانگين نمرات رفتارهاي کليشهاي کودکان تفاوت معنيداري بين گروه مداخله و کنترل وجود داشت ( ۰۰۱
مقايسات دوتايي بر اساس آزمون بون فروني نشان داد که در ارتباط با نمره رفتارهاي کليشهاي شرکتکنندهها در گروه کنترل در بازههاي زماني قبل و بعد از
اما در گروه مداخله بين بازههاي زماني قبل از مداخله، بعد از مداخله و سه ماه بعد از مداخله اختلاف .(P =1/ مداخله اختلاف آماري معنيداري وجود نداشت ( 000
.(P<0/ آماري معنيداري وجود داشت ( 001
بحث و نتيجهگيري: بازيدرماني بوميشده با مشارکت والدين بهعنوان فعاليتي با قابليت انطباقپذيري درخور توجه، نوعي وسيله براي درك و برقراري ارتباط با
كودك به شمار ميرود و بر کاهش رفتارهاي کليشهاي کودکان مبتلا به اوتيسم در سن مدرسه تأثير مثبت داشته باشد