تأثير عملکرد پرستاران بر رضايتمندي مراجعهکنندگان در بيمارستانهاي خصوصي استان تهران

امروزه با افزايش رقابت، مراکز بهداشتي و درماني با گرايش به حرکتي راهبردي و نظاممند در جهت رضايتمندي مراجعهکنندگان گام
برميدارند. هدف از اين پژوهش، بررسي تأثير عملکرد پرستاران بر رضايتمندي مراجعهکنندگان در بيمارستانهاي خصوصي و رتبهبندي شاخصهاي عملکردي
در بيمارستانهاي استان تهران است.
مواد و روش کار: اين پژوهش توصيفي_پيمايشي در طول تابستان سال ۱۴۰۰ در کليهي بيمارستانهاي خصوصي استان تهران انجام گرفت. نظر ٣٨٤ نفر از
مراجعهکنندگان به بيمارستانهاي خصوصي و ١٥ نفر از خبرگان پرستاري از طريق پرسشنامههاي بويوکوزان و همکاران ( ٢٠١١ ) و جداول مقايسات زوجي
جمعآوري شد و مبناي تحليل قرار گرفت. در اين پژوهش از تحليل عاملي تأييدي جهت دستهبندي شاخصهاي عملکردي پرستاران بر رضايتمندي
مراجعهکنندگان و از رويکرد ترکيبي فرآيند تحليل شبکهاي جهت رتبهبندي شاخصهاي عملکردي استفاده شد. همچنين از ديمتل براي بررسي روابط علت و
معلولي معيارهاي رضايتمندي مراجعهکنندگان استفاده شد.
يافتهها: پنج شاخص عملکردي شامل عوامل محسوس، پاسخگويي، قابليت اطمينان، تضمين و همدلي بر رضايتمندي مراجعهکنندگان موردبررسي قرار گرفت.
،( معيار کيفيت درک شده داراي بيشترين تأثير و اهميت در بين معيارهاي رضايتمندي مراجعهکنندگان بود ( ۰,۹۹۵ ). شاخصهاي قابليت اطمينان ( ۰,۴۳۱
پاسخگويي ( ۰,۱۶۰ )، تضمين ( ۰,۱۴۸ )، همدلي ( ۰,۱۳۱ ) و عوامل محسوس ( ۰,۱۲۸ ) به ترتيب در رتبههاي بعدي قرار گرفتند.
بحث و نتيجهگيري: باوجود شباهتها و تفاوتهاي ميان نظرات خبرگان و مراجعهکنندگان، مديران و متوليان پرستاري بيمارستانهاي خصوصي بايد به هر دو
منبع اطلاعاتي (خبرگان و مراجعهکنندگان) در تصميمگيري در خصوص ارتقاء رضايت مراجعهکنندگان از خدمات اين مراکز توجه کنند و با استفاده از اولويتهاي
بهدستآمده به برنامهريزي جهت تقويت و اصلاح نابسامانيها بپردازند