فراواني ترس از زايمان و پيشبينيکنندههاي آن در زنان باردار: يک مطالعه مقطعي در سال ۱۴۰۰

با ظهور کوويد- ۱۹ و اختلال در مراقبتهاي ايمن مادري ممکن است ترس از زايمان تشديد شود. هدف از اين مطالعه بررسي شيوع ترس از
زايمان در بحران کوويد- ۱۹ و عوامل پيشبيني کننده آن در زنان باردار بود..
مواد و روشها: اين مطالعه مقطعي بر روي ۳۳۰ زن باردار مراجعهکننده به درمانگاههاي بارداري وابسته به دانشگاه علوم پزشکي بابل از ارديبهشت تا آبان ۱۴۰۰
(دوره بحراني کوويد- ۱۹ )، انجام شد. براي ارزيابي ترس از زايمان از پرسشنامه هارتمن استفاده شد. نمره ميانه پرسشنامه هارتمن، يعني عدد ۲۸ بهعنوان ترس از
زايمان در نظر گرفته شد. متغيرهاي موردمطالعه در دو گروه زنان با ترس و بدون ترس از زايمان مورد مقايسه قرار گرفتند.
۸۲ درصد زنان / ۱۴ بود. ۷ - ۳۵ در دامنهاي از ۵۶ /۹۵ ± ۹/ ۱۸ سال بود. ميانگين نمره ترس از زايمان آنها، ۴۴ - يافتهها: دامنه سني زنان باردار موردمطالعه ۴۵
در گروه زنان با ترس از زايمان قرار گرفتند. در تحليل نهايي با مدل رگرسيون لوجستيک فقط متغير تمايل به نوع زايمان بهعنوان فاکتور معنادار در مدل باقي
B= ماند. بهعبارتديگر شانس تمايل به زايمان طبيعي در گروه زنان با ترس از زايمان حدود ۷۳ درصد کمتر از گروه زنان بدون ترس از زايمان بود ( , 0.273
.(P.V=0.015, C.I=0.096-0.774
بحث و نتيجهگيري: يافتههاي مطالعه حاکي از افزايش فراواني ترس از زايمان در دوره بحراني کوويد- ۱۹ بود. همچنين ترس از زايمان بهطور معناداري با کاهش
تمايل به زايمان طبيعي مرتبط بود. با توجه به پيامدهاي منفي آن بر سلامت مادر و نوزاد، اين موضوع بايد موردتوجه سياستگذاران ارتقاي سلامت و همچنين
ارائهدهندگان مراقبتهاي سلامت قرار گيرد