مروري بر انواع خشونت عليه زنان در ايران در بين سالهاي ۱۳۹۹ الي ۱۴۰۰

خشونت علیه زنان مقولهاي تأثیر گذار بر سلامت زنان و جامعه است. با توجه به اینکه در بیشتر کشورهاي جهان قوانینی براي منع خشونت
علیه زنان تصویب شده است، اما ما همچنان شاهد آمار قابلتوجهی از این معضل اجتماعی هستیم. در نتیجه هدف از این مقاله تعیین شیوع و علت انواع خشونت
علیه زنان در ایران طی 11 سال بین سالهاي 1399 الی 1400 بوده است.
براي منابع Google scholar, Springer, Pubmed, Proquest مواد و روش کار: این مطالعه بهصورت مروري در قالب بررسی مقالات از بانکهاي اطلاعاتی
و پایگاه اطلاعات علمی جهاد دانشگاهی، براي منابع فارسی همراه با مطالعات کتابخانهاي انجام شد. کلید Magiran, Iranmedex انگلیسی و بانکهاي اطلاعاتی
واژههاي جستجو عبارت بودند از: خشونت علیه زنان، خشونت خانگی، خشونت سایبري، زنان ایران، خشونت علیه زنان ازدواج کرده در منابع فارسی و کلید واژههاي
در منابع انگلیسی. در ابتدا 18551 مقاله Domestic violence, Violence against women, cyber violence, violence against married women
استخراج شد که با مطالعه چکیده و عنوان مقالات و در نظر گرفتن معیارهاي ورود و خروج در نهایت 45 مقاله وارد مطالعه شد. معیارهاي انتخاب مقالات شامل
مقالات معتبر چاپ شده در بین سالهاي 1399 الی 1400 در زمینه خشونت علیه زنان در ایران بود.
يافتهها: نتایج نشان داد شایعترین نوع خشونت علیه زنان در ایران خشونت روانی و پس از آن خشونت جسمی و کمترین خشونت از نوع جنسی میباشد. عواملی
چون مشکلات اقتصادي –اجتماعی، اعتیاد همسر، سن، سطح تحصیلات، تعداد فرزندان، فضاي سایبري، بحران کرونا و غیره عوامل زمینهساز خشونت علیه زنان
بودند.
بحث و نتيجهگيري: خشونت روانی شایعترین نوع خشونت علیه زنان در ایران محسوب میگردد. یکی از راههاي کاهش بحران خشونت علیه زنان کمک به آگاه
سازي زنان در رابطه با حقوق خود است. همچنین مداخلات قضایی، آموزشی، درمانی- بهداشتی نیز باید مدنظر قرار بگیرد.