بررسي ميزان وقوع نارسايي کليوي و عوامل خطر مربوط با آن در بيماران مبتلا به مالتيپل ميلوما در مرکز آموزشي و درماني امام خميني (ره) شهرستان اروميه

مالتیپل میلوما به نوعی دیسکرازي خونی در پلاسماسلها اطلاق میشود که تقریباً 10 درصد از کل بدخیمیهاي هماتولوژیک را دربر
میگیرد. هدف از این مطالعه بررسی بروز نارسایی کلیه در بیماران مالتیپل میلومایی بستري شده در بیمارستان امام خمینی ارومیه بود.
مواد و روش کار: در این مطالعه توصیفی-تحلیلی، پرونده بیماران مبتلا به مالتیپل میلوما از ابتداي سال 1394 تا انتهاي سال 1398 مورد بررسی قرار گرفت.
همچنین، بیماريهاي زمینهاي دخیل در بروز نارسایی کلیوي به همراه ریسک فاکتورهاي مربوطه مانند هایپرکلسمی و عفونت نیز مورد بررسی قرار گرفتند. در
نسخه 16 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. SPSS نهایت، دادههاي مطالعه با استفاده از نرم افزار
63/7 ± 13/ 42 درصد گزارش شد. میانگین سنی بیماران 10 / يافتهها: طبق نتایج به دست آمده، فراوانی نارسایی کلیوي در بیماران مبتلا به مالتیپل میلوما 2
سال بود، و از نظر جنسیت، مردان درصد بیشتري از بیماران را تشکیل میدادند. طبق نتایج اندازهگیري پارامترهاي آزمایشگاهی، میانگین سطح هموگلوبین سرم
همچنین میزان هایپرکلسمی به طور معنیداري در افراد با نارسایی کلیوي .(P = 0/ در بیماران مبتلا به نارسایی کلیوي به طور معنی داري کمتر بود ( 001 (Hb)
.(p =0 / هایپرتانسیون نیز در بیماران مبتلا به نارسایی کلیوي بهعنوان یک ریسک فاکتور مهم، به طور معنیداري بیشتر دیده شد ( 01 .(p<0/ بیشتر بود ( 001
شکستگیهاي پاتولوژیک در ستون فقرات و استخوان جمجمه نیز بهطور عمده در این بیماران مشاهده گردید. تفاوت معنی داري در شیوع عفونت، سطح سرمی
گاما گلوبولین، آلبومین و سلولهاي پلاسما بین بیماران با و بدون نارسایی کلیوي وجود نداشت.
نتيجهگيري: نتایج این مطالعه نشان داد که میزان شیوع نارسایی کلیوي در بیماران مبتلا به مالتیپل میلوما بیشتر بوده، و در نتیجه آن را به عنوان یکی از عوامل
آسیبرسان بافتی مهم با پروگنوز ضعیف میتوان در نظر گرفت. هایپرتانسیون، آنمی و هایپرکلسمی نیز از عوامل پیشآگهیدهنده مهم در بروز این عارضه مطرح
بودند.