بررسي ويژگيهاي باليني کودکان مبتلا به درماتيت آتوپيک مراجعهکننده به کلينيکهاي آلرژي اروميه

درماتيت آتوپيک شايعترين بيماري التهابي اپيدرم است. در اين مطالعه فراواني عوامل مؤثر بر بروز و تظاهرات باليني درماتيت آتوپيک را
بررسي کرديم.
مواد و روش کار: در اين مطالعه توصيفي- تحليلي کليه، کودکان زير ۵ سال مراجعهکننده به کلينيک آلرژي بيمارستان مطهري اروميه موردبررسي قرار گرفتند.
مورد SPSS براي تشخيص بيماري از معيارهاي استاندارد حنيفين راجکا در قالب پرسشنامه ۲۵ سؤالي استفاده شد. دادههاي بهدستآمده با استفاده از نرمافزار
تجزيهوتحليل قرار گرفت.
۱۴,۱۱ ماه بررسي شدند. ۴۹ بيمار ( ۴۶,۲ درصد) ± يافتهها: در اين مطالعه ۱۰۶ بيمار مبتلا به درماتيت آتوپيک ( ۶۹ مذکر و ۳۷ مؤنث) با ميانگين سني ۱۴,۱۳
کمتر از يک سال و ۵۷ بيمار ( ۵۳,۸ درصد) بيش از يک سال سن داشتند. درگيري سطح فلکسور در بيماران مذکر بهطور معنيداري بيشتر از بيماران مؤنث بود
نمونه آتوپي شخصي يا خانوادگي .(p = ۰/ درگيري سطوح فلکسور در بيماران بالاي ۱ سال بهطور معنيداري بيشتر از بيماران زير ۱ سال بود ( ۰۰۶ .(p= ۰/۰۰۴)
خارش حين تعريق در بيماران مذکر بهطور معنيداري بيشتر از بيماران . (p =۰ . در بيماران زير ۱ سال بهطور معنيداري بيشتر از بيماران بالاي ۱ سال بود ( ۰۰۵
(p=۰/ عدم تحمل غذايي ( ۰۱۶ .(p = ۰/ لاين دني مورگان در بيماران زير ۱ سال بهطور معنيداري بيشتر از بيماران بالاي ۱ سال بود ( ۰۰۱ .(p= ۰/ مؤنث بود ( ۰۱۶
در بيماران بالاي ۱ سال بهطور معنيداري بيشتر از بيماران زير ۱ سال بود. (p = ۰/ عفونتهاي پوستي ( ۰۴۷
بحث و نتيجهگيري: ازآنجاييکه ما قادر به تغيير برخي از عوامل خطر مرتبط با پاتوژنز درماتيت آتوپيک نيستيم، بهتر است بر روي ساير عوامل خطر که قابلتغيير
هستند تمرکز کنيم. اين روش ميتواند در پيشگيري از درماتيت آتوپيک مؤثر باشد.