تبيين تجارب پرستاران از انگ اجتماعي ناشي از پاندمي کوويد- ۱۹ : يک مطالعه فنومنولوژي

يکي از پيامدهاي رواني و اجتماعي ابتلا به برخي بيماريها بهخصوص بيماريهاي واگيردار در هر جامعهاي، ترس و وحشت بيمار از
واکنشهاي اجتماعي، انگ بيماري و عامل انتقال بودن است که به خاطر هجمه سنگين اين بيماري بر ابعاد مختلف جامعه، به اين مهم توجه چنداني نشده است.
ازاينرو مطالعه حاضر باهدف تبيين تجارب زيسته پرستاران از انگ اجتماعي مرتبط با پاندمي کوويد- ١٩ انجام شد.
مواد و روش کار: اين مطالعه کيفي به روش آناليز پديدارشناسي تفسيري در بين سالهاي ١٤٠٠ و ١٤٠١ انجام شد. مشارکتکنندگان از بين پرستاران
بيمارستانهاي دانشگاه علوم پزشکي بابل که تجربه مراقبت از بيمار مبتلا به کوويد- ١٩ و انگ اجتماعي را داشتند، بهصورت هدفمند ١٢ نفر انتخاب شدند. دادهها
با مصاحبههاي نيمه ساختار و فردي جمعآوري و بهصورت همزمان و مستمر با روش ون-منن تحليل شدند.
يافتهها: تجارب زيسته پرستاران در مراقبت از بيمار مبتلا به کوويد- ١٩ شامل ٣ طبقه اصلي و ٦ زيرطبقه ميشود که طبقات اصلي عبارتاند از: ١. احساسات
متناقض (تنشهاي رواني و نگرش مثبت)؛ ٢. طردشدگي (منزوي شدن و رانده شدن همهجانبه) و ٣. راهکارهاي سازگاري (خودآگاهي با گذشت زمان و نقش
مؤثر رسانهها).
بحث و نتيجهگيري: طبق يافتههاي مطالعه حاضر، نياز به سازوکارهايي توسط مديران و مسئولين جهت بررسي سطح سلامت روان پرستاران شاغل در بخش
کوويد- ١٩ وجود دارد، تا با شناسايي نيازهاي روانشناختي حاصل از انگ اجتماعي کادر درمان شاغل در بخش کوويد کيفيت مراقبت از بيمار را ارتقا بخشند.
علاوه بر اين، بر اساس يافتههاي حاصل ميتوان با طراحي مداخلات رواني اجتماعي مربوط به انگ زدايي مانند برگزاري دورههاي مديريت استرس و آموزش
تابآوري و انجام مشاورههاي روانشناختي در راستاي ارتقا سلامت روان اين گروه و خانوادههاي آنها گام برداشت