تأثير مداخلات مبتني بر تقويت رفتار مراقبت از پا بر وضعيت سلامت پا و ميزان هموگلوبين گليکوزيله در بيماران مبتلا به ديابت نوع ۲

بيش از ۹۰ درصد از بيماران ديابتي نوع ۲ در گذر زمان دچار عوارض ديابت ميشوند. نوروپاتي يکي از عوارض بيماري ديابت بوده که
ميتواند منجر به بروز زخم پاي ديابتي گردد. به همين جهت پيشگيري از زخم پاي ديابتي ناشي از نوروپاتي، اولويت زيادي در اين بيماران دارد. در اين راستا،
مطالعه حاضر با هدف تعيين تأثير مداخلات مبتني بر تقويت رفتار مراقبت از پا بر وضعيت سلامت پا و ميانگين هموگلوبين گليکوزيله در بيماران ديابتي نوع ۲
در انجمن ديابت اروميه و مراکز آموزشي-درماني دانشگاه علوم پزشکي اروميه در سال ۱۳۹۹ انجام شد.
مواد و روش کار: اين پژوهش يک کارآزمايي باليني بود که در سال ۱۳۹۹ در اروميه انجام شد.. در مجموع، ۷۰ نفر در اين مطالعه حضور داشتند ( ۳۵ نفر گروه
مداخله و ۳۵ نفر گروه کنترل). بيماران در گروه مداخله ۹ جلسه آموزشي مبتني بر تقويت رفتار مراقبت از پا دريافت کردند، در حاليکه بيماران در گروه کنترل
فقط مراقبتهاي روتين را دريافت نمودند. ابزار گردآوري دادهها شامل پرسشنامه اطلاعات جمعيتشناختي و باليني و پرسشنامه نوروپاتي دولور ۴ بود. اطلاعات
۰ معنيدار تلقي گرديد. / نسخه ۲۱ ) تجزيه و تحليل شد. اختلاف در سطح کمتر از ۰۵ ) SPSS با استفاده از آمارهاي توصيفي و تحليلي در نرمافزار
٣) در انتهاي مداخله با تفاوت آماري معنيدار /٧٤±٠/ ٥) در ابتداي مداخله به ( ٩٣ /٢٠±١/ يافتهها: در گروه مداخله، ميانگين نمره نوروپاتي محيطي از ( ٠٢
رسيد. (P = 0/ ٦) در انتهاي مداخله با تفاوت آماري معنيدار( 01 /٨٨±١/ ٧) در ابتداي مداخله به ( ١١ /٦٦±٠/ و ميانگين هموگلوبين گليکوزيله از ( ٧ (P <0/001)
بحث و نتيجهگيري: مداخله مبتني بر تقويت رفتار مراقبت از پا در کاهش شدت نوروپاتي محيطي و ميانگين هموگلوبين گليکوزيله در گروه مداخله مؤثر بود. از
نتايج اين پژوهش ميتوان در مراکز تحقيقات پزشکي و خدمات آموزشي و باليني پرستاري در راستاي کاهش عوارض ديابت و بهبود کيفيت زندگي در بيماران
ديابتي استفاده کرد.