پيشبيني انتقال آموزش در ميان پرستاران

انتقال آموزش براي بهبود کيفيت خدمات سلامتي و بهداشتي ارائهشده توسط پرستاران ضروري است. عليرغم سرمايهگذاري زياد در
آموزشهاي مربوط به مراقبت و بهداشت، مطالعات حاکي از آن است که تنها بخش کوچکي از اين آموزشها به محيط کار منتقل ميشود. بنابراين، پژوهش حاضر
باهدف بررسي انتقال آموزش در ميان پرستاران با استفاده از نظريه رفتار برنامهريزيشده طراحي و انجام شد.
مواد و روش کار: در مطالعه حاضر، از طرح پژوهشي همبستگي-پيشبيني استفاده شد. جامعه آماري پژوهش شامل همه ۷۸ پرستاران شاغل در بيمارستان امام
حسين تهران بود که در کارگاه گزارشنويسي شرکت کردند. با استفاده از روش هير و همکاران، ۵۳ نفر به روش نمونهگيري تصادفي انتخاب شدند. بهمنظور
گردآوري دادهها، از پرسشنامه محققساخته، نظريه رفتار برنامهريزيشده، و چکليست گزارشنويسي استفاده شد. بهمنظور تحليل دادهها از مدلسازي معادلات
استفاده شد. Smart-PLS ساختاري با استفاده از نرمافزار 2
يافتهها: نتايج نشان داد که نگرش به هنجارهاي ذهني انتقال آموزش در مورد انتقال آموزش و کنترل رفتاري بر انتقال آموزشي بهطور معناداري قصد انتقال
آموزش را پيشبيني ميکند. همچنين، نتايج نشان داد که کنترل رفتاري ادراکشده نسبت به انتقال آموزش و قصد انتقال آموزش پيشبيني کننده معنادار جزء
رفتارهاي انتقال آموزش پرستاران هستند.
بحث و نتيجهگيري: نظريه رفتاري برنامهريزيشده توان پيشبيني قصد انتقال آموزش و رفتار انتقال آموزش پرستاران را دارد. بنابراين، اين نظريه ميتواند
راهنماي عمل مسئولان بهداشت و درمان براي خلق يک محيط مناسب انتقال آموزش باشد.