تأثير اجراي برنامه خودمديريتي مبتني بر بحث گروهي به روش مجازي بر کيفيت خواب در بيماران مبتلا به مولتيپل اسکلروزيس

هدف: بیماري مولتیپل اسکلروزیس یکی از شایعترین بیماري مزمن و ناتوانکنندهي سیستم عصبی است. اختلال خواب از مهمترین عارضهي این
بیماري است که کیفیت زندگی فرد بیمار را تحت تأثیر قرار میدهد. این پژوهش باهدف بررسی تأثیر اجراي برنامه خودمدیریتی مبتنی بر بحث گروهی به روش
مجازي، بر کیفیت خواب در بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس انجام شد.
مواد و روش کار: پژوهش حاضر یک مطالعه نیمه تجربی با طرح پیش- پسآزمون است که با مشارکت 60 بیمار مراجعهکننده به انجمن اماس ارومیه در سال
1400 که با روش در دسترس انتخاب و بهطور تصادفی به دو گروه کنترل و آزمون (هر گروه 30 بیمار) تقسیم شده بودند، انجام گرفت. بیماران گروه مداخله
محتواي آموزشی برنامهي خود مدیریتی را از طریق بحث با سایر اعضاي گروه در واتسآپ در طی 6 جلسه و به مدت یک ماه دریافت نمودند. بیماران گروه کنترل
هیچگونه آموزشی دریافت نکردند. پرسشنامههاي کیفیت خواب پیتربورگ و اطلاعات دموگرافیک بیماران قبل و بعد از مداخله توسط بیماران تکمیل شد. دادههاي
نسخه 22 تجزیهوتحلیل شدند. SPSS جمعآوريشده با استفاده از آماري توصیفی و استنباطی توسط نرمافزار آماري
نتایج آزمون تی زوجی نشان داد که برخلاف گروه .(p>0/ يافتهها: دو گروه مطالعه به لحاظ متغیرهاي دموگرافیک همگن بودند و تفاوت معنیداري نداشتند ( 05
همچنین نتایج نشان داد که میانگین نمرهي کیفیت خواب بعد از .(p=0/ کنترل میانگین نمره کیفیت خواب بعد از مداخله بهطور معنیداري کاهش یافت ( 001
مداخله بین دو گروه کنترل و آزمون اختلاف آماري معنیداري داشت، بهطوريکه بعد از اجراي برنامهي خودمدیریتی کیفیت خواب در گروه آزمون بهطور
.(p<0/ معنیداري بهبود پیدا کرد ( 05
بحث و نتيجهگيري: نتایج مطالعه نشان داد که اجراي برنامه خودمدیریتی مبتنی بر بحث گروهی به روش مجازي بر کیفیت خواب بیماران مولتیپل اسکلروزیس
تأثیرگذار است، بنابراین میتواند بهعنوان یکی از روشهاي بهبود علائم و ارتقاء کیفیت خواب در این بیماران بهکار برده شود.