مدل ساختاري ذهن‌آگاهي، بدتنظيمي هيجاني، روان‌رنجور خويي و با وجدان بودن با سلامت روان پرستاران با نقش ميانجي تحمل پريشاني در پاندمي کوويد-19

: کروناويروس با تأثير بر بعد روان‌شناختي و تنش رواني افراد، منجر به اختلالات رواني بسياري شد که در اين ميان کادر درمان در خطر بالاي ابتلا به اختلالات رواني در اين دوره بودند که در پژوهش حاضر به دليل ابتلاي شديد کادر درمان، بالأخص پرستاران، پژوهشگران تصميم گرفتند مطالعه‌اي باهدف ارائه مدل ساختاري ذهن‌آگاهي، بدتنظيمي هيجاني، روان‌رنجور خويي و با وجدان بودن با سلامت روان پرستاران با نقش ميانجي تحمل پريشاني در شرايط کرونا انجام دهند.
مواد و روش کار: روش پژوهش حاضر از نوع همبستگي و تحليل مسير بود که 249 نفر به روش نمونه‌گيري در دسترس به‌عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. مشارکت‌کنندگان پژوهش پرسشنامه ذهن‌آگاهي (براون و رايان، 2003)، پرسشنامه بدتنظيمي هيجاني (رومر و گراتز، 2004)، پرسشنامه تحمل پريشاني (سيمونز و گاهر، 2005)، سياهه پنج عاملي شخصيت (کاستا و مک‌کري، 1987) را تکميل کردند. جهت تجزيه‌وتحليل داده‌ها از نرم‌افزار SPSS نسخه 27 و به علت وجود متغير ميانجي از تحليل مسير و از نرم‌افزار ليزرل استفاده شد.
يافته‌ها: نتايج آزمون تحليل مسير نشان داد که مدل پژوهش از برازش بين متوسط تا مناسب برخوردار است. نتايج يافته‌ها نشان داد متغيرهاي پيش‌بين (ذهن‌آگاهي، بدتنظيمي هيجان، روان‌رنجوري و با وجدان بودن) و ميانجي (تحمل پريشاني) مدل توانستند 68 درصد از واريانس متغير ملاک سلامت روان را تبيين کنند. مطابق نتايج دو متغير ذهن‌آگاهي و بدتنظيمي هيجان هم به‌طور مستقيم و هم با ميانجي‌گري تحمل پريشاني بر سلامت روان پرستاران مؤثر بودند. روان‌رنجوري فقط به‌طور مستقيم بر سلامت روان مؤثر بود و وجداني بودن تأثيري چه به‌صورت مستقيم و چه غيرمستقيم بر سلامت روان نداشت (05/0<p).
بحث و نتيجه‌گيري: با توجه به اهميت بهداشت رواني در محيط کار، استنباط مي‌شود که ذهن‌آگاهي پايين، بدتنظيمي هيجان و ويژگي شخصيتي روان‌رنجوري بالا، با وجدان بودن پايين و عدم تحمل پريشاني در پرستاران، معضلات فراواني داشته و ظاهراً موجب کاهش عملکرد بهينه فرد در محيط کار و برهم زدن سلامت روان در پرستاران مي‌شود