عوامل مؤثر بر فرزندآوري در مادران تکفرزند و چند فرزند: يک مطالعه مقايسهاي

پيشزمينه و هدف: ايران ازجمله کشورهايي است که کاهش شديد باروري را در جهان تجربه کرده است. هدف از مطالعه حاضر تعيين و مقايسه عوامل مؤثر بر
فرزندآوري در مادران تکفرزند و چند فرزند است.
مواد و روشها: در اين پژوهش توصيفي از نوع مقطعي-مقايسه اي، ٢٠٠ خانم متأهل داراي پرونده خانوار در مرکز بهداشتي درماني بهصورت تصادفي ساده وارد
مطالعه شدند که در دو گروه قرار گرفتند. گروه اول، مادران داراي يک فرزند بالاي ٤ سال بودند که تصميمي براي بارداري بعدي نداشتند و گروه دوم، مادران
داري ٢ فرزند و بيشتر را شامل ميشد. ابزار جمعآوري اطلاعات در اين مطالعه پرسشنامه اطلاعات دموگرافيک و پرسشنامه الگوي باروري بود. دادهها توسط
نسخه ۲۰ و آزمونهاي تي مستقل و کاي اسکوئر مورد تجزيهوتحليل قرار گرفت. SPSS نرمافزار
٢٧/٤٧±٥/ يافتهها: از ٢٠٠ مادر که وارد مطالعه شدند، ٩٧ نفر مادران داراي يک فرزند و ١٠٣ نفر مادران داراي دو فرزند و بيشتر بودند. ميانگين سن گروه اول ٥٥
مقايسه ميانگين نمره عوامل تأثيرگذار بر باروري در دو گروه نشان داد، بيشترين .(p=٠/ ٣٢ سال و اختلاف ازنظر آماري معنيدار بود ( ٠٠٠ /٣٤±٤/ و گروه دوم ٦٥
اختلاف در ميانگين نمره حمايتها و تسهيلات رفاهي دولت، اشتغال مادران، بالابودن هزينهها و مشکلات اقتصادي و مخالفت همسران با فرزندآوري بوده است
(p=٠/٠٠٠)
بحث و نتيجهگيري: طبق نتايج ميتوان گفت، مسائل اقتصادي ازجمله اولين عوامل تأثيرگذار بر فرزندآوري بوده است. به نظر ميرسد صرفاً با تبليغات نميتوان
در زمينه افزايش فرزندآوري و پيشگيري از نرخ رشد تکرقمي قدم برداشت. در اين راستا بايد به عوامل اقتصادي و اجتماعي توجه داشت و شايد حمايت اقتصادي
خانوادهها در اين زمينه کمککننده باشد.