تأثير آموزش ارتباط درماني به روش ايفاي نقش در پرستاران بر اضطراب بيماران قبل از عمل جراحي؛ يک مطالعه نيمه تجربي

پيشزمينه و هدف: اضطراب بهعنوان يک عامل تأثيرگذار بر سلامت بدن در دوره قبل از عمل جراحي سبب کاهش واکنشهاي ايمني، افزايش خطر عفونت
زخم، افزايش اقامت بيمار در بيمارستان و بالا رفتن هزينههاي درماني ميشود. ارتباط درماني يکي از روشهاي کاهش اضطراب است که باعث ايجاد يک رابطه
درماني مؤثر ميشود. لذا در اين راستا مطالعهاي باهدف تعيين تأثير آموزش ارتباط درماني به روش ايفاي نقش به پرستاران بر اضطراب بيماران قبل از عمل
جراحي شکم در سال ١٣٩٩ انجام گرفت.
مواد و روش کار: در اين مطالعه نيمه تجربي تعداد ۷۵ نفر از پرستاران شاغل در دو مرکز درماني اروميه بهصورت نمونهگيري در دسترس انتخاب و بهطور تصادفي
در دو گروه کنترل و مداخله قرار گرفتند. سپس در گروه مداخله، به پرستاران مهارتهاي ارتباطي به روش ايفاي نقش در يک دوره ۷ روزه آموزش داده شد ولي
در گروه کنترل مداخلهاي (بهجز مراقبتهاي روتين) صورت نگرفت. در گروه مداخله قبل از مداخله و بعد از اتمام مداخله آزموني با استفاده از پرسشنامه اسپيل
و spss برگر، بهصورت پيشآزمون و پسآزمون به عمل آمد. جهت ارزيابي نتايج پژوهش، دادههاي به دست آمده از واحدهاي پژوهش توسط نرمافزار آماري 16
آزمونهاي آماري کاي دو و تي تست مورد تجزيهوتحليل قرار گرفت.
و اضطراب پنهان (P= يافتهها: نتايج اختلاف آماري معنيداري را بين دو گروه کنترل و مداخله قبل از مداخله ازنظر ميانگين نمره اضطراب آشکار ( 0.698
نشان نداد. اما پس از آموزش مهارتهاي ارتباطي، نتايج اختلاف آماري معنيداري را بين دو گروه کنترل و مداخله بعد از مداخله ازنظر ميانگين نمره (P=0.72)
نشان داد. (P= و اضطراب پنهان ( 0.001 (P= اضطراب آشکار ( 0.006
بحث و نتيجهگيري: نتايج نشان داد که آموزش مهارتهاي ارتباطي به روش ايفاي نقش در پرستاران، منجر به برقراري ارتباط درماني بهتر آنان با بيمار، بازگو
کردن بهتر نگرانيها توسط بيمار و نيز کاهش سطح اضطراب آنها قبل از عمل جراحي شکم ميگردد. با توجه به نقش مهارت ارتباطي پرستاران بر کاهش سطح
اضطراب در بيماران قبل از جراحي پيشنهاد ميشود، مهارتهاي ارتباطي با استفاده از روشهاي آموزشي اثربخش ازجمله روش ايفاي نقش به پرستاران آموزش
داده شود.