مقايسه تأثير دهان‌شويه کلرهگزيدين با دهان‌شويه گياهي دينه در پيشگيري از پنوموني ناشي از ونتيلاتور در بيماران بستري در

استفاده از دهان‌شويه‌ها در کاهش پنوموني مرتبط با ونتيلاتور در بيماران بستري در بخش مراقبت‌هاي ويژه مؤثر است. با توجه به اهميت کنترل و جلوگيري از بروز پنوموني مرتبط با ونتيلاتور، تصميم به مقايسه تأثير دهان‌شويه کلرهگزيدين با دهان‌شويه گياهي دينه در پيشگيري از پنوموني مرتبط با ونتيلاتور در بيماران بستري در بخش مراقبت‌هاي ويژه گرفته شد.
مواد و روش‌ها: در اين مطالعه کارآزمايي باليني، 80 بيمار بستري در بخش مراقبت‌هاي ويژه در دو گروه دريافت‌کننده کلرهگزيدين گلوکونات 2/0درصد و دهان‌شويه دينه وارد مطالعه شدند. دفعات، زمان و شيوه دهان‌شويه در هر دو گروه به‌صورت سه بار در روز به مدت 5 روز، هر هشت ساعت انجام گرفت. ميزان بروز پنوموني مرتبط با ونتيلاتور و مرگ‌و‌مير در بيماران بعد از مصرف داروها موردبررسي قرار گرفت. در پايان اطلاعات وارد نرم‌افزار SPSS 23 شد و تحت آناليز قرار گرفت.
يافته‌ها: در گروه کلرهگزدين 21 بيمار زن (5/52 درصد) و 19 بيمار مرد (5/47 درصد) و در گروه دينه 18 زن (45 درصد) و 22 بيمار مرد (55 درصد) بودند (655/0=P). ميانگين سن در گروه کلرهگزدين 92/7± 85/60 سال و در گروه دينه 93/6 ± 68/57 بود (060/0=P). ميزان بروز پنوموني مرتبط با ونتيلاتور در گروه کلرهگزيدين 10 درصد و در گروه دينه 5/12 درصد بود (999/0=P). پي آمد بيماران در گروه کلر هگزيدين 5/62درصد بهبودي کامل، 5/32درصد بهبودي با عارضه و 5/0 درصد مرگ و در گروه دينه 70درصد بهبودي کامل، 20درصد بهبودي با عارضه و 10درصد مرگ بود (363/0=P).
نتيجه‌گيري: در بيماران تحت تهويه مکانيکي دهان‌شويه دينه برتري خاصي نسبت به دهان‌شويه کلرهگزيدين در پيشگيري از پنوموني مرتبط با ونتيلاتور نداشت.