مقايسه توانايي استدلال اخلاقي دانشجويان کارشناسي و کارشناسي ارشد پرستاري دانشگاه علوم پزشکي زنجان: يک مطالعه توصيفي - تحليلي

: با توجه به جايگاه اصول اخلاقي در مشاغلي ازجمله پرستاري که ارائه‌دهنده خدمات مراقبتي بوده و مرتبط با سلامت بيماران هست، لزوم پرداختن به موضوع توانايي استدلال اخلاقي دانشجويان پرستاري و ارتقاي آن که منجر به اتخاذ تصميمات اخلاقي در موقعيت‌هاي باليني مي‌شود، آشکار مي‌گردد. ازاين‌رو، مطالعه حاضر باهدف تعيين و مقايسه توانايي استدلال اخلاقي دانشجويان کارشناسي و کارشناسي ارشد پرستاري دانشگاه علوم پزشکي زنجان انجام شد.
مواد و روش کار: اين مطالعه يک مطالعه توصيفي – تحليلي بود که در محيط دانشگاه علوم پزشکي زنجان انجام شد. شرکت‌کنندگان شامل 87 نفر از دانشجويان کارشناسي پرستاري و 46 نفر از دانشجويان ارشد پرستاري دانشگاه علوم پزشکي زنجان بودند که به روش سرشماري انتخاب شدند. داده‌هاي مطالعه با استفاده از پرسشنامه مشخصات دموگرافيک و پرسشنامه آزمون معماي پرستاري ((NDT جمع‌آوري شد. براي تحليل داده‌ها از آمار توصيفي (تعداد، درصد، ميانگين، انحراف معيار و جداول توصيفي) و آمار تحليلي (آزمون تي با نمونه‌هاي مستقل، آناليز واريانس و ضريب همبستگي پيرسون) استفاده شد. تحليل داده‌ها با استفاده از SPSS ويرايش 16 انجام گرفت.
يافته‌ها: ميانگين نمره استدلال اخلاقي دانشجويان کارشناسي ارشد پرستاري 1/4±6/43 و دانشجويان کارشناسي 1/5±6/40 بود و تفاوت معني‌داري بين استدلال اخلاقي دانشجويان کارشناسي پرستاري و دانشجويان کارشناسي ارشد پرستاري وجود داشت. همچنين، ارتباط معني‌داري بين مشخصات فردي- اجتماعي و توانايي استدلال اخلاقي دانشجويان پرستاري يافت نشد.
بحث و نتيجه‌گيري: يافته‌ها نشان داد که توانايي استدلال اخلاقي دانشجويان کارشناسي ارشد پرستاري در مقايسه با دانشجويان کارشناسي بالاتر است. يافته نگران‌کننده اين مطالعه آن بود که دانشجويان پرستاري در حد مناسبي از استدلال اخلاقي قرار نداشتند. متصديان آموزش پرستاري بايستي با ارائه برنامه‌هاي آموزشي مناسب ازجمله برگزاري کارگاه‌هاي اخلاق باليني در محيط‌هاي باليني، کارگاه‌هاي استدلال باليني، بهره‌گيري از تجارب پرستاران مجرب و همچنين، بهره‌گيري از اساتيد برجسته اخلاق، توانايي استدلال اخلاقي دانشجويان پرستاري را در زمينه حل معضلات اخلاقي افزايش دهند.