تأثير آموزش خود مراقبتي بر ميزان اضطراب و افسردگي بيماران دچار نارسايي قلبي: يک مطالعه نيمه تجربي

: بيماري‌هاي قلبي-عروقي به‌عنوان يکي از شايع‌ترين بيماري‌هاي جوامع امروزي قلمداد شده است. بطوريکه درايران بالغ‌بر يک‌ميليون نفر دچار اين بيماري هستند. آثار جبران ناپذيراين بيماري بر توانايي عملکردي، و کيفيت زندگي بيماران ثابت شده است. براي مديريت اضطراب و افسردگي ناشي از بيماري درمان‌هايي موثرتربا متمرکز بر مشارکت خود بيمار ضروري به نظر مي¬رسد. ازآنجايي‌که يکي از روش‌هاي مؤثر در کاهش اضطراب و افسردگي اين بيماران آگاه کردن بيمار در مورد راهکارهاي مقابله با بيماري اوست؛ بنابراين، مطالعه حاضر باهدف تعيين تأثير آموزش خود مراقبتي بر ميزان اضطراب و افسردگي در بيماران دچار نارسايي قلبي انجام شد.
مواد و روش کار: اين مطالعه نيمه تجربي بر روي بيماران نارسايي قلبي انجام شده است. بيماراني که در بخش قلب و CCU بيمارستان سيدالشهداي اروميه در سال 1400 که با تشخيص نارسايي قلبي مراجعه نموده بودند به صورت در دسترس انتخاب‌شده و به‌صورت تصادفي در دو گروه کنترل و مداخله قرار گرفتند. اطلاعات جمع‌آوري‌شده به وسيله نرم افزار SPSS نسخه 22 و آزمون‌هاي آماري تي تست و کاي دو و تحليل کواريانس مورد تجزيه‌وتحليل قرار گرفت.
يافته‌ها: در اين مطالعه ميانگين نمره اضطراب بعد از مداخله بين گروه کنترل و مداخله يکسان نبوده و از نظر آماري معني‌دار مي‌باشد (001/0=P). و ميانگين نمره افسردگي بعد از مداخله بين گروه کنترل و مداخله يکسان نبوده و از نظر آماري معني‌دار مي‌باشد (001/0=P).
بحث و نتيجه‌گيري: نتايج پژوهش نشان داد که ميانگين نمره اضطراب و افسردگي بعد از مداخله آموزش خودمراقبتي در گروه مداخله در مقايسه با گروه کنترل کاهش يافته است؛ به نظر مي‌رسد که آموزش خودمراقبتي به زبان ساده از طريق کتابچه آموزشي و روش آموزشي چهره به چهره، مي‌تواند در کنترل پيامدهاي رواني متعاقب نارسايي قلبي کمک‌کننده باشد.