بررسي اپيدميولوژيک يافته‌هاي باليني و پيامد نوزادان و کودکان بستري با آلرژي غذايي

پيش‌زمينه و هدف: آلرژي‌هاي غذايي يا واکنش‌هاي افزودني به‌عنوان يک پاسخ ايمني نامطلوب به آلرژي‌هاي غذايي رخ مي‌دهد. آلرژي غذايي برحسب سن، نوع غذاي آلرژي‌زاي محلي و بسياري از عوامل ديگر تغيير مي‌کند. هدف از اين مطالعه تعيين علل و انواع آلرژي‌هاي غذايي ونيز مشخصات دموگرافيک، باليني، آزمايشگاهي و پيامد نوزادان و کودکان بستري در بيمارستان مطهري اروميه با تشخيص آلرژي غذايي در فاصله سال‌هاي 1389 تا 1399 بود.
مواد و روش‌ها: در اين مطالعه توصيفي مقطعي گذشته‌نگر، نوزادان و کودکان بستري در بيمارستان مطهري اروميه طي سال‌هاي 1389 تا 1399 به دليل حساسيت غذايي موردبررسي قرار گرفتند. اطلاعاتي مانند سن، جنس، مکان، علائم باليني و ... از پرونده اين بيماران استخراج و سپس مورد تجزيه‌وتحليل قرار گرفت.
يافته‌ها: ميانگين سني بيماران در اين مطالعه 43/9 ماه بود. پسران 1/57 درصد از جامعه موردمطالعه را تشکيل مي‌دادند. سابقه خانوادگي آلرژي غذايي تنها در 6/2 درصد بيماران مثبت بود. شيوع در فصول مختلف به ترتيب زمستان (2/31 درصد)، تابستان (6/28 درصد)، پاييز (26 درصد) و بهار (3/14 درصد) بود. بيشترين غذاهاي آلرژي‌زا به ترتيب شير گاو (7/85 درصد) و تخم‌مرغ (6/2 درصد) بود. حساسيت غير وابسته به IgE برابر 2/79 درصد و حساسيت وابسته IgE برابر به 8/20 درصد بود. علائم باليني در کودکان و نوزادان مبتلا به آلرژي غذايي شامل انتروکوليت (9/77 درصد)، کهير و آنژيوادم (7/11 درصد)، کهير به‌تنهايي (2/5 درصد) و آنژيوادم به‌تنهايي (2/5 درصد) بود.
بحث و نتيجه‌گيري: نتايج اين مطالعه نشان داد که پسران و افراد ساکن در شهر درصد بيشتري از موارد آلرژي غذايي را تشکيل مي‌دهند. زمستان نيز رايج‌ترين فصل آلرژي غذايي بود. شايع‌ترين آلرژن شير گاو بود و اکثر بيماران آلرژي غير وابسته به IgE داشتند. شايع‌ترين علائم باليني در بيماران انتروکوليت، کهير و بثورات پوستي بود. مرگ‌و‌مير در بين بيماران مشاهده نشد.