اشتياق شغلي و ارتباط آن با منابع شغلي در پرستاران شاغل در بخش‌هاي اورژانس مراکز آموزشي درماني تبريز

: ماهيت مسئوليت بار و پرخطر برخي مشاغل ازجمله پرستاري به‌واسطه تبعات ناشي از تصميمات و عملکرد آن‌ها بر سلامت افراد، زمينه‌ساز مطالعات زيادي جهت شناسايي عوامل اثرگذار مرتبط با اين شغل بوده است. در اين ميان شغل پرستاري اورژانس به دليل حجم کاري بالا، فشار و استرس زياد و غيره، اهميت پرداختن به چنين مطالعاتي را بيش‌ازپيش آشکارمي سازد. اشتياق شغلي به‌عنوان يکي از موضوعات مهم رفتار سازماني و در تعامل با ساير جنبه‌هاي مربوطه ازجمله منابع شغلي به دليل آثار آن بر اثربخشي سازماني از جايگاه ويژه‌اي برخوردار است. ازاين‌رو مطالعه حاضر باهدف تعيين ارتباط بين اشتياق شغلي با منابع شغلي در پرستاران شاغل در بخش‌هاي اورژانس مراکز آموزشي درماني تبريز در سال 1401 انجام گرديد.
مواد و روش کار: پژوهش حاضر يک مطالعه توصيفي از نوع مقطعي-همبستگي است که بر روي 250 نفر از پرستاران شاغل در بخش‌هاي اورژانس بيمارستان‌هاي شهر تبريز در سال 1401 انجام شد. روش نمونه‌گيري به‌صورت سهميه‌اي بود. جمع‌آوري داده‌ها با استفاده از يک پرسشنامه 3 قسمتي شامل فرم مشخصات فردي اجتماعي مشارکت‌کنندگان، پرسشنامه اشتياق شغلي و پرسشنامه منابع شغلي انجام گرفت. براي تجزيه‌وتحليل داده‌ها از نرم‌افزار آماري SPSS نسخه 22 و با روش‌هاي آمار توصيفي و آمار تحليلي انجام شد. سطح معني‌داري 05/0 در نظر گرفته شد.