مهرانفرد, نسرين and سليمي, راحيل and سرانجام, آيلين (2024) اثر حفاظتي پرازوسين بر استرس اکسيداتيو در قلب موشهاي صحرايي نر پير. مجله مطالعات علوم پزشکي, 34 (12).
4 Mehranfard A-10-5617-1.pdf
Download (462kB)
Abstract
افرايش ابتلا به بيماريهاي قلبي در پيري با افزايش استرس اکسيداتيو مرتبط است. با توجه به اثرات آنتياکسيداني قوي پرازوسين، در اين مطالعه بر آن شديم تا اثر حفاظتي پرازوسين را بر استرس اکسيداتيو در بافت قلب موشهاي صحرايي پير موردبررسي قرار دهيم.
مواد و روشها: در اين مطالعه تجربي، 18 موش صحرايي نر نژاد ويستار در 3 گروه (6 موش در هر گروه) 1. جوان (3 ماهه)،، 2. پير (18 ماهه)، 3. پير+پرازوسين تقسيم شدند. حيوانات پير روزانه به مدت 1 ماه پرازوسين به شکل پودر Tocris Bioscience (Ellis ville, Mo)) 1 mg/kg,) حلشده در سالين، بهصورت داخل صفاقي دريافت کردند. بعد از يک ماه حيوانات بيهوش شده و قلب آنها خارجشده و جهت اندازهگيري شاخصهاي استرس اکسيداتيو استفاده شدند.
يافتهها: نتايج اين مطالعه نشان دادند، پيري سبب افزايش ميزان MDA (مالون دي آلدئيد) و کاهش ميزان SOD (سوپراکسيد ديسموتاز) در بافت قلب موشهاي صحرايي نسبت به موشهاي جوان شد. استفاده از پرازوسين سبب کاهش معنيدار ميزان MDA و افزايش معنيدار ميزان SOD در بافت قلب موشهاي صحرايي پير شد.
بحث و نتيجهگيري: استفاده از پرازوسين با کاهش استرس اکسيداتيو در قلب موشهاي پير اثرات محافظتي دارد.
Item Type: | Article |
---|---|
Uncontrolled Keywords: | پيري، مالون دي آلدئيد، استرس اکسيداتيو، پرازوسين، سوپراکسيد ديسموتاز |
Subjects: | R Medicine > R Medicine (General) |
Depositing User: | Unnamed user with email gholipour.s@umsu.ac.ir |
Date Deposited: | 28 Dec 2024 09:08 |
Last Modified: | 28 Dec 2024 09:08 |
URI: | https://eprints.umsu.ac.ir/id/eprint/7497 |