توسعه استعداد پژوهشي در پرستاران باليني: رويکرد ترکيبي

آموزش تحقيقات پرستاري، عنصري حياتي در ارتقاي صلاحيت‌هاي پژوهشي پرستاران باليني و به‌تبع آن، بهبود کيفيت مراقبت از بيمار محسوب مي‌شود. باوجود اهميت اين موضوع، کمبود برنامه‌هاي آموزشي اثربخش در اين زمينه، چالشي اساسي در نظام سلامت به شمار مي‌رود. ازاين‌رو، توسعه دقيق برنامه‌هاي آموزشي تحقيقات پرستاري، ضرورتي انکارناپذير است. در اين مطالعه، تيم تحقيق باهدف پر کردن اين خلأ، به دنبال توسعه دقيق يک برنامه آموزشي ترکيبي براي ارتقاي صلاحيت‌هاي پژوهشي پرستاران باليني بر اساس چارچوب نظري مدل يادگيري ترکيبي توسعه استعداد است. اين مدل، با تلفيق رويکردهاي آموزشي نظري و عملي، زمينه لازم براي يادگيري عميق و پايدار مفاهيم و مهارت‌هاي پژوهشي را فراهم مي‌کند. اهداف اين مطالعه عبارت‌اند از: 1) توسعه دقيق يک برنامه آموزشي ترکيبي براي پرستاران باليني بر اساس مدل يادگيري ترکيبي توسعه استعداد 2) توصيف و بحث در مورد کاربردها و مزاياي مدل به‌دست‌آمده. يافته‌هاي اين مطالعه مي‌تواند در ارتقاي کيفيت برنامه‌هاي آموزشي تحقيقات پرستاري و به‌تبع آن، بهبود کيفيت مراقبت از بيمار نقش بسزايي ايفا کند.
مواد و روش کار: اين يک مطالعه توصيفي – طراحي است. که در بخش اول بر اساس مدل يادگيري ترکيبي توسعه استعدادها؛ يک برنامه توسعه استعداد با رويکرد ترکيبي براي پرستاران باليني طراحي مي‌شود و در مرحله دوم اين برنامه از طريق گروه کانوني به بحث گذاشته و نهايي مي‌گردد.
يافته‌ها: با پيروي از مدل يادگيري ترکيبي توسعه استعداد يک برنامه آموزشي ترکيبي براي پرستاران باليني به‌منظور توسعه استعداد پرستاران بر اساس نيازهاي پرستاران باليني در زمينه" توانايي انجام تحقيقات پرستاري" و چارچوب نظري آموزش ترکيبي ايجاد شد.
بحث و نتيجه‌گيري: اين مطالعه نشان مي‌دهد که تکنيک گروه اسمي روشي مؤثر براي شناسايي نيازها و اولويت‌هاي مشترک فراگيران است و مدل يادگيري ترکيبي توسعه استعداد يک مدل فرآيندي ارزشمند براي هدايت يک برنامه آموزشي ترکيبي است. آموزش ترکيبي روشي اميدوارکننده براي توسعه استعداد و بهبود نتايج آموزشي است. همچنين لازم به ذکر است مطالعات تجربي بيشتري براي ارزيابي بيشتر آموزش ترکيبي توسعه استعدادها و عملکردهاي مرتبط در آموزش پرستاري موردنياز است.
آموزش تحقيقات پرستاري، عنصري حياتي در ارتقاي صلاحيت‌هاي پژوهشي پرستاران باليني و به‌تبع آن، بهبود کيفيت مراقبت از بيمار محسوب مي‌شود. باوجود اهميت اين موضوع، کمبود برنامه‌هاي آموزشي اثربخش در اين زمينه، چالشي اساسي در نظام سلامت به شمار مي‌رود. ازاين‌رو، توسعه دقيق برنامه‌هاي آموزشي تحقيقات پرستاري، ضرورتي انکارناپذير است. در اين مطالعه، تيم تحقيق باهدف پر کردن اين خلأ، به دنبال توسعه دقيق يک برنامه آموزشي ترکيبي براي ارتقاي صلاحيت‌هاي پژوهشي پرستاران باليني بر اساس چارچوب نظري مدل يادگيري ترکيبي توسعه استعداد است. اين مدل، با تلفيق رويکردهاي آموزشي نظري و عملي، زمينه لازم براي يادگيري عميق و پايدار مفاهيم و مهارت‌هاي پژوهشي را فراهم مي‌کند. اهداف اين مطالعه عبارت‌اند از: 1) توسعه دقيق يک برنامه آموزشي ترکيبي براي پرستاران باليني بر اساس مدل يادگيري ترکيبي توسعه استعداد 2) توصيف و بحث در مورد کاربردها و مزاياي مدل به‌دست‌آمده. يافته‌هاي اين مطالعه مي‌تواند در ارتقاي کيفيت برنامه‌هاي آموزشي تحقيقات پرستاري و به‌تبع آن، بهبود کيفيت مراقبت از بيمار نقش بسزايي ايفا کند.
مواد و روش کار: اين يک مطالعه توصيفي – طراحي است. که در بخش اول بر اساس مدل يادگيري ترکيبي توسعه استعدادها؛ يک برنامه توسعه استعداد با رويکرد ترکيبي براي پرستاران باليني طراحي مي‌شود و در مرحله دوم اين برنامه از طريق گروه کانوني به بحث گذاشته و نهايي مي‌گردد.
يافته‌ها: با پيروي از مدل يادگيري ترکيبي توسعه استعداد يک برنامه آموزشي ترکيبي براي پرستاران باليني به‌منظور توسعه استعداد پرستاران بر اساس نيازهاي پرستاران باليني در زمينه" توانايي انجام تحقيقات پرستاري" و چارچوب نظري آموزش ترکيبي ايجاد شد.
بحث و نتيجه‌گيري: اين مطالعه نشان مي‌دهد که تکنيک گروه اسمي روشي مؤثر براي شناسايي نيازها و اولويت‌هاي مشترک فراگيران است و مدل يادگيري ترکيبي توسعه استعداد يک مدل فرآيندي ارزشمند براي هدايت يک برنامه آموزشي ترکيبي است. آموزش ترکيبي روشي اميدوارکننده براي توسعه استعداد و بهبود نتايج آموزشي است. همچنين لازم به ذکر است مطالعات تجربي بيشتري براي ارزيابي بيشتر آموزش ترکيبي توسعه استعدادها و عملکردهاي مرتبط در آموزش پرستاري موردنياز است.