ارتباط انگ دروني و افسردگي مادران کودکان مبتلا به فلج مغزي: يک مطالعه مقطعي

حضور كودك فلج مغزي در خانواده، سبب پديدآيي مشکلات روان‌شناختي مختلف در والدين مي‌گردد. ازجمله متغيرهاي متأثر از حضور كودك ناتوان در خانواده انگ دروني است که مي‌تواند باعث ايجاد يا تشديد افسردگي در مادر کودک فلج مغزي شود. اين مطالعه باهدف تعيين ارتباط انگ دروني و افسردگي مادران کودکان مبتلا به فلج مغزي در مراکز بهزيستي شهر اروميه انجام گرفت.
مواد و روش کار: اين مطالعه يک پژوهش توصيفي از نوع مقطعي-همبستگي است که در 1402 انجام شده است. 185 نفر از مادران کودکان فلج مغزي مراجعه‌کننده به مراکز بهزيستي شهر اروميه که داراي شرايط ورود به مطالعه بودند، به روش در دسترس وارد مطالعه شدند. جهت گردآوري داده‌ها از فرم مشخصات جمعيت شناختي، پرسش‌نامه انگ دروني مادران داراي فرزند عقب‌مانده ذهني و پرسشنامه افسردگي بک استفاده شد. اين پژوهش در بازه‌ي زماني 7 ماهه انجام گرفت و کليه داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه‌ي ۲۲ و با استفاده از آمار توصيفي و ضريب همبستگي پيرسون مورد تحليل و بررسي قرار گرفت.
يافته‌ها: ميانگين نمره انگ دروني و افسردگي به ترتيب در مادران کودکان فلج مغزي (62/49 ± 33/83) از 196 و (53/13 ± 59/17) از 63 بود. در 6/21 درصد از مادران، سطوح بالاي افسردگي گزارش گرديد. همچنين بين انگ دروني و افسردگي مادران کودکان فلج مغزي، ارتباط مستقيم معني‌داري به دست آمد (47/0=r، 0001>P).
بحث و نتيجه‌گيري: از نتايج پژوهش حاضر چنين نتيجه‌گيري مي‌شود که انگ دروني ناشي از داشتن کودک مبتلا به فلج مغزي مي‌تواند با افسردگي مادران در ارتباط باشد. شناخت هرچه بيشتر مسئولين و سياست‌گذاران عرصه سلامت از اين ارتباط مي‌تواند اهميت به‌کارگيري اقدامات علمي و عملي در حوزه تغيير نگرش افراد در اين زمينه و درنتيجه کاهش انگ دروني مادران کودک فلج مغزي را بيش‌ازپيش نمايان سازد.