نقش طرح‌واره‌هاي ناسازگار اوليه در مثبت انديشي دانشجويان پرستاري با نقش واسطهاي تنظيم شناختي هيجان

طرح‌واره‌ها به دليل برآورده نشدن نيازهاي عاطفي اوليه دوران کودکي به وجود مي‌آيند. فردي که از سلامت روان برخوردار است مي‌تواند اين نيازهاي عاطفي اساسي را به‌صورت سازگارانه ارضا کند پژوهش حاضر باهدف آزمون مدل يابي طرح‌واره‌هاي ناسازگار اوليه در مثبت انديشي دانشجويان پرستاري يزد با واسطه‌گري تنظيم هيجان شناختي انجام شد.
مواد و روش کار: روش اين پژوهش توصيفي و از نوع همبستگي بود. جامعه آماري پژوهش شامل کليه دانشجويان پرستاري دانشگاه علوم پزشکي شهيد صدوقي شهر يزد در سال تحصيلي 1400- 1401 بود که از ميان 800 نفر جامعه آماري، 260 نفر به‌عنوان نمونه (183 نفر دختر و 77 نفر پسر) به روش نمونه‌گيري تصادفي انتخاب شدند. ابزارهاي تحقيق شامل پرسش‌نامه شناختي هيجاني گارنفسکي (2001) و پرسش‌نامه طرح‌واره‌هاي ناسازگار اوليه SF-SQ يانگ و برآون (2005) و پرسش‌نامه مثبت‌‏انديشي اينگرام و ويسنيکي (1998) بود. جهت تحليل داده‌ها از روش‌هاي آمار توصيفي و استنباطي (همبستگي پيرسون، تحليل مسير و مدل معادلات ساختاري) و با استفاده از نرم‌افزارهاي SPSS25 و AMOS24 انجام شد. سطح معناداري برابر 01/0 در نظر گرفته شد.
يافته‌ها: يافته‌ها نشان داد که متغير تنظيم هيجان شناختي مي‌تواند بين طرح‌واره‌هاي ناسازگار اوليه و مثبت انديشي دانشجويان در سطح (01/0>P) نقش واسطه‌اي معناداري داشته باشد. نتايج مدل‌سازي معادلات ساختاري نشان داد هيچ‌کدام از طرح‌واره‌هاي ناسازگار اوليه نتوانست به‌صورت مستقيم و معنادار، مثبت‌‏انديشي را پيش‌‏بيني کند و نظم‌‏جويي شناختي مثبت به‌صورت مستقيم، مثبت و معنادار (69/0) و در سطح (01/0>P)، مثبت‌‏انديشي را در دانشجويان پيش‌بيني مي‌کند. نظم‌‏جويي شناختي منفي به‌صورت مستقيم، منفي و معنادار (17/0-) و در سطح (01/0>P)، مثبت‌‏انديشي را در دانشجويان پرستاري پيش‌بيني مي‌کند.
بحث و نتيجه‌گيري: نتايج اين مطالعه نشان داد که مي‌‏توان با استفاده از فنون طرح‌واره درماني و اصلاح طرح‌واره‌هاي ناسازگار، مثبت‌‏انديشي را در دانشجويان پرستاري افزايش داد. با توجه نقش ميانجي هيجانات شناختي، پيشنهاد مي‌شود دانشگاههاي علوم پزشکي، با برگزاري کارگاه‏هاي آموزشي در زمينه تنظيم شناختي هيجان، به دانشجويان جهت افزايش مثبت‏انديشي کمک کنند.