ارزيابي اثر نانو ذرات اکسيد مس بر عملکرد متوترکسات و پاکلي تاکسل بر روي سلول‌هاي سرطاني سينه رده MCF-7

سرطان سينه يکي از شايع‌ترين نوع سرطان در زنان است که به دليل رشد غيرقابل‌کنترل سلول‌ها در بافت پستان ايجاد مي‌شود. اين مطالعه باهدف بررسي تأثير نانو ذرات اکسيد مس بر اثربخشي داروهاي شيمي‌درماني متوترکسات و پاکلي‌تاکسل در کاهش رشد سلول‌هاي سرطاني سينه رده MCF-7 انجام شد.
مواد و روش کار: در اين مطالعه، رده سلولي MCF-7 در محيط کشت RPMI-1640 با ۱۰ درصد FBS تحت تيمار نانو ذرات اکسيد مس و داروهاي شيمي‌درماني قرار گرفتند. سلول‌ها با غلظت‌هاي مختلف نانو ذرات اکسيد مس (۱، ۲، ۳، ۴ ميکرومول/ميلي‌ليتر)، متوترکسات (۱۰، ۲۰، ۳۰، ۴۰ ميکرومول/ميلي‌ليتر) و پاکلي‌تاکسل (۲، ۴، ۶، ۸ ميکرومول/ميلي‌ليتر) به مدت 24، 48 و 72 ساعت تحت تيمار قرار گرفتند. از تست MTT براي بررسي زنده‌ماني سلول‌ها و براي اندازه‌گيري ميزان آپوپتوز از رنگ‌آميزي هوخست و فن فلوسايتومتري استفاده شد.
يافته‌ها: نتايج نشان داد که ترکيب نانو ذرات اکسيد مس با متوترکسات و پاکلي‌تاکسل باعث کاهش معني‌داري در رشد سلول‌ها نسبت به استفاده از هر يک از داروها به‌تنهايي مي‌شود. ترکيب نانو ذرات اکسيد مس با غلظت 40 ميکرومولار از متوترکسات و غلظت 8 ميکرومولار از پاکلي‌تاکسل بيشترين کاهش رشد سلولي به ترتيب معادل 70 و 75 درصد کاهش را نشان داد. رنگ‌آميزي هوخست و فلوسايتومتري نشان داد که تيمار ترکيبي باعث افزايش آپوپتوز سلولي تا 7/56 درصد شد.
بحث و نتيجه‌گيري: اين يافته‌ها نشان‌دهنده پتانسيل نانو ذرات اکسيد مس به‌عنوان يک عامل مؤثر در درمان سرطان سينه هستند. ترکيب اين نانو ذرات با داروهاي شيمي‌درماني متوترکسات و پاکلي‌تاکسل مي‌تواند به افزايش اثربخشي درمان کمک کند.