بررسي تأثير برنامه مراقبت معنوي بر تبعيت از درمان بيماران تحت همودياليز

عدم تبعيت از درمان در بيماري‌هاي مزمن و مخصوصاً در بيماران تحت همودياليز هنوز به‌عنوان يک چالش مطرح است که نيازمند استفاده از مداخلات پرستاري اثربخش است. اين پژوهش باهدف تعيين تأثير برنامه مراقبت معنوي بر تبعيت از درمان بيماران تحت همودياليز انجام شد.
مولد و روش کار: مطالعه حاضر يک مطالعه کارآزمايي باليني تصادفي شده دو گروه با طرح پيش‌آزمون- پس‌آزمون است که بر روي بيماران تحت همودياليز مراجعه‌کننده به بخش‌هاي همودياليز بيمارستان‌هاي شهر اروميه در نيمه دوم سال 1402 انجام شد. در گروه‌هاي مداخله و کنترل مراقبت‌هاي روتين بخش ادامه داشت. براي بيماران گروه مداخله، برنامه مراقبت معنوي شامل چهار جلسه يک‌ساعتي بود که به‌صورت انفرادي و دو بار در هفته بعد از انجام همودياليز در يک اتاق مناسب در بخش همودياليز انجام شد. جهت جمع‌آوري داده‌ها از پرسشنامه‌هاي اطلاعات دموگرافيک بيماران و تبعيت از درمان در بيماران مبتلا به نارسايي مزمن کليه کيم و همکاران (2010) قبل و بعد از مداخله استفاده شد. داده‌ها با نرم‌افزار آماري SPSS نسخه 22 و با استفاده از آزمون‌هاي آماري توصيفي و استنباطي تحليل شدند.
يافته‌ها: دو گروه ازنظر مشخصات جمعيت شناختي تفاوت آماري معني‌داري نداشتند و همگن بودند. ميانگين نمرات تبعيت از درمان بيماران قبل از مداخله در گروه آزمون 62/85 ± 37/678 و در گروه کنترل 62/107 ± 69/682 بود که تفاوت آماري معني‌داري نداشتند (848/0=P). بعد از مداخله در گروه آزمون به 98/139 ± 97/897 و در گروه کنترل به 21/104 ± 87/694 رسيد که تفاوت بين آن‌ها معني‌دار بود (001/0>p) و در گروه آزمون ارتقا پيدا کرده بود.
بحث و نتيجه‌گيري: يافته‌ها نشان داد که برنامه مراقبت معنوي در ارتقاي تبعيت از درمان بيماران تحت همودياليز مؤثر است لذا پيشنهاد مي‌شود که پرستاران شاغل در بخش‌هاي همودياليز در کنار مداخلات پرستاري به بعد معنوي بيماران توجه نمايند و برنامه مراقبت معنوي را در برنامه‌هاي خود براي بيماران بگنجانند.