تأثير برنامه حمايتي-آموزشي قدرداني ايمونز بر اضطراب و خودکارآمدي مادران نوزادان نارس بستري در بخش مراقبت ويژه نوزادان بيمارستان هاجر شهرکرد

تولد نوزاد نارس براي مادران امري غيرمنتظره است و اين مادران به دنبال آن احساسات منفي مانند اضطراب را تجربه مي‌کنند که سبب کاهش خودکارآمدي مي‌شود. اين مطالعه باهدف تعيين تأثير برنامه حمايتي-آموزشي قدرداني ايمونز بر اضطراب و خودکارآمدي مادران نوزادان نارس بستري در بخش مراقبت ويژه نوزادان بيمارستان هاجر شهرکرد انجام‌ شد.
مواد و روش‌ها: مطالعه نيمه‌تجربي بر روي 41 مادر داراي نوزاد نارس در بخش مراقبت ويژه نوزادان بيمارستان هاجر در دو گروه مداخله و کنترل انجام‌ شد. نمونه گيري به‌روش در دسترس براي گروه کنترل به‌مدت يک ماه و سپس براي گروه مداخله به‌مدت پنج‌ماه صورت گرفت. به دليل جلوگيري از تورش ابتدا گروه کنترل و سپس گروه مداخله نمونه‌گيري شدند. در شروع، بلافاصله و يک ماه پس از پايان مداخله پرسشنامه‌هاي اضطراب بک و خودکارآمدي بارنس توسط افراد هردو گروه تکميل شدند. مداخله طي نه جلسه براي گروه مداخله اجرا شد و براي گروه کنترل مداخله‌اي صورت نگرفت. برنامه قدرداني ايمونز با استفاده از تکنيک قدرداني و يادآوري نعمت‌ها موجب کاهش نشانگان منفي و افزايش هيجانات مثبت مي‌شود. داده‌هاي مطالعه با استفاده از آزمون‌هاي آماري توصيفي و تحليلي (مجذور کاي، تي مستقل دو نمونه‌اي، آزمون دقيق فيشر و اندازه‌گيري‌هاي تکراري) توسط نرم‌افزار آماري SPSS نسخه25 در سطح معني‌داري کمتراز 05/0 تجزيه‌وتحليل شد.
يافته‌ها: تفاوت آماري معني‌دار در ميانگين نمره اضطراب (67/0 =P) و خودکارآمدي مادران (16/0 =P) قبل از مداخله بين دو گروه مشاهده نشد. بلافاصله پس از پايان مداخله و در دوره پيگيري تفاوت آماري معني‌دار بين دو گروه در ميانگين نمره اضطراب و خودکارآمدي مادران ديده‌ شد (001/0 >P). آناليز واريانس با اندازه‌گيري‌هاي تکراري نشان داد، در گروه مداخله اثر زمان بر ميانگين نمره اضطراب و خودکارآمدي معني‌دار بود (001/0 >P).
بحث و نتيجه‌گيري: با توجه به اثربخشي مداخله بر اضطراب و خودکارآمدي پيشنهاد مي‌شود مديران و برنامه‌ريزان سلامت، اقدامات لازم را جهت آموزش پرسنل در زمينه استفاده از روش قدرداني ايمونز به‌منظور بهبود اضطراب و خودکارآمدي مادران نوزادان نارس بستري در بخش مراقبت ويژه نوزادان انجام دهند.