تحليل رابطه بين منبع کنترل و خودکارآمدي تحصيلي در دانشجويان پرستاري: مطالعه‌اي در دانشگاه علوم پزشکي گناباد (1403)

: دو فاکتور منبع کنترل به‌عنوان ميزان کنترل افراد بر وقايعي که در زندگي آنان اتفاق مي‌افتد ونيز خودکارآمدي تحصيلي که باور يا اطمينان فرد به توانايي‌هايش براي دستيابي به موفقيت را نشان مي‌دهد، بر برنامه‌ريزي‌هاي دانشگاهي و بسياري از جنبه‌هاي رفتاري دانشجويان تأثير دارند. لذا پژوهش حاضر باهدف تعيين ارتباط بين منبع کنترل با خودکارآمدي تحصيلي دانشجويان دانشکده پرستاري دانشگاه علوم پزشکي گناباد در سال 1403 انجام شد.
مواد و روش کار: اين مطالعه توصيفي - مقطعي در سال 1403 بر روي 217 نفر از دانشجويان پرستاري دانشگاه علوم پزشکي گناباد انجام شد. ابزار گردآوري اطلاعات در اين مطالعه، دو پرسشنامه منبع کنترل راتر و خودکارآمدي تحصيلي اون و فرامن بود. براي تحليل داده‌ها از آزمون ضريب همبستگي و تي استودنت استفاده شد. در اين مطالعه (05/0P < ) معنادار در نظر گرفته شد.
يافته‌ها: منبع کنترل بيروني در بين دانشجويان پسر نسبت به دانشجويان دختر بالاتر است. همچنين بين منبع کنترل و خودکارآمدي تحصيلي در بررسي آزمون پيرسون رابطه معنادار و منفي وجود دارد (001/0= p). آزمون تي مستقل نيز نشان داد که منبع کنترل در بين دو جنس تفاوت معني‌داري نداشت (920/0= p) همچنين خودکارآمدي تحصيلي در بين دو جنس تفاوت معني‌داري نداشت (251/0= p).
بحث و نتيجه‌گيري: منبع کنترل پيش‌بيني‌کننده معنادار و منفي خودکارآمدي تحصيلي است. بنابراين پيشنهاد مي‌شود جهت تقويت خودکارآمدي تحصيلي دانشجويان در برنامه‌ريزي‌هاي دانشگاه به اتخاذ راهبردهايي براي منبع کنترل دروني در دانشجويان توجه ويژه شود.